"This is what I'm talking about! Layas ka kasi nang layas!" Para akong batang pinapagalitan ni Sam sa loob ng sasakyan. Halos lahat ng sasakyan ay lampasan nito at mag over-take. Panay rin ang busina nito at sumisigaw pa sa bintana na may sakay siya na manganganak. 

"I just wanted an ice cream!" I cried out in pain, habang isinasakay ako ni Sam kanina ay saka lang nagsimula ang contractions ko at hindi nagkakalayo ang pagitan nito. 

"Okay okay, calm down, we'll be there in 3 minutes." Taranta nitong turan, ilang pag-ingit sa hikbi ang kumawala sa labi ko. Para na akong binibiyak sa loob. 

Nang tumigil sa harap ng ospital ang sasakyan ay agad akong dinaluhan ng mga nurse at isinakay sa isang stretcher. Si Sam ay nanatili sa tabi ko habang itinatakbo ako ng mga nurse. 

"I'm scared." A tear escaped my lips as I grip on Sam's hand. 

He gave me a smile, "You can do it, okay? I'll be with you inside." He softly said as he caress my hand. 

Agad akong naipasok sa delivery room. Ang OB ko ay nakabantay na sa loob dahil kanina pa ito natawagan ni Sam. 

Biglang nanlabo ang paningin ko, naramdaman ko nalang na inalis na nila ang damit ko at may mga itinurok na sila sa akin. May nakalagay na rin na oxygen mask sa mukha ko at nakita ang mga nurse na nasa loob. 

"I'm here, hey, Louise, I'm here." Tinapik ni Sam ang braso ko at sa kaniya ako'y napalingon.

I gave him a faint smile, "Just hold my hand, okay?" I weakly said and he nod, the tear that escaped his eyes didn't passed my sight. 

The doctor ordered me to take a deep breath and I need to push the moment she said so. Sam held my hand tighter as I begun taking deep breaths. 

"Are you ready ma'am?" The doctor asked, I bit my lower lip and nod, looking up at the ceiling.

"PUSH!!" 

With all my will, I did what she said, naramdaman ko ang pagsakit ng pwerta ko at paglabas ng mga likido na sa aking sapantaha ay dugo. 

"One more!!" Hindi ko na napigilang mapasigaw sa sakit nang maramdaman ko nang utay-utay akong nahahati sa baba. 

"AGHHH!! I can't!!" I shouted as I dropped my head on the pillow. 

"You can do this, Louise. Come on, don't you want to see your little girl?" Sam softly whispered beside me ear. 

The thought of my little girl crying and finally breathing air gave me the motivation to push harder. 

"AGHHH!! Putangina!!" Wala na akong paki-alam kung anong hitsura ng baba ko, kung gaano karaming dugo ang lumalabas sa akin. 

"Punyeta, masakit!! Rustin!!" Kasabay ng sigaw ko ay siyang pag-agos ng mga luha ko. 

"More!! Push more, ma'am!! I can see the head!!" 

Punyeta, hindi pa ba nakakalabas ang ulo?!

"AAAGHHH!! Aray ko!!! Mom-- AHH!!" Umaangat na ang ulo ko mula sa unan para lang maibsan ang sakit sa pwerta ko.  

Nawalan na ako ng lakas na sumigaw kaya pinipilit ko nalang umire, nang biglang may kaunting guminhawa sa pakiramdam ko ay pinatigil ako ng doktor na umire. At utay-utay ay naramdaman ko ang paghugot nila sa anak ko. 

Si Sam ay nag-angat ng tingin para tanawin ang bata. 

"Kamukha ni Rusti." Bulong nito at agad ko siyang hinampas sa kamay. 

"Here is baby girl Valdez." The pediatrician happily handed me my baby girl who's covered in pink towel. 

And as I saw her face, I can't help but to start crying, "My baby..." Napahagulgol ako sa iyak habang nakapatong ang anak ko sa aking dibdib. Inalalayan ni Sam ang ulo ng bata dahil baka hindi ko ito makarga ng maayos. 

"Sam... si Inin... andito na si baby." Bulong ko sa nanghihinang boses.  He gave me a faint smile and pull his phone out of his pocket. 

"Do you want me to send him a picture of his kid?" he asked and my lips parted. 

"You won't tell him it's his, right?" I asked and he nod. 

"I'll tell him it's a relative's baby." he said and I nod, he didn't put the phone near Lia's face but instead just zoomed it in, I heard few shutters before he put his phone back inside his pockets. 

"I feel... tired, can I take a rest now?" I asked him, he nod and asked for the nurse to take my baby before I finally closed my eyes. 

"Water," Iyon agad ang una kong hinanap nang magmulat ang aking mga mata. Si Sam na naka-upo lang sa sofa malapit sa kama ko ay agad tumayo at dinaluhan ako. 

"How's Lia?" I asked after I handed him the glass back. 

He chuckled, "Curly haired, morena, she got hazel eyes, maraming lalaki ang paiiyakin." he said and I rolled my eyes at him. 

"Have you sent him the picture?" I asked and he chuckled before nodding, showing me his phone screen for me to see their conversation. 

"Motherfucker said it's probably my baby and not a relatives." he said and we both chuckled. 

"Little did he know it's his own flesh and blood." he said and I slapped him on his arm. 

"Don't ever tell him that." I said with a hoarse voice, he chuckled and nod, "Of course, I'll leave that to you." 

After an hour, may kumatok sa pinto, gumuhit ang malaking ngiti sa labi ko nang makita si Lolo at Lola na may dalang mga gamit. 

"We have seen her already," Lola said as she's entering the room. Iyon pala ay kasunod nila ang mga nurse at ang doktor na dala-dala si Lia. 

"She doesn't look like you, Lory." Lola said which made me pout as the nurse place my little girl on my arm. 

"Baka may makuha pa naman siya sa akin paglaki niya." I said while staring at my baby. 

Kamukha nga siya ng tatay niya, walang duda. Paano nalang kapag nagkita sila ni Inin nang wala sa oras? 

"Do you want me to work on her birth certificate?" Sam asked, I lift my head up and gave him a smile. 

"Liam Amari Valdez, don't forget." I remind and he chuckled before nodding. 

Me and Lia wasn't able to leave the hospital immediately. We stayed there for 3 more days for new born screening and other check-ups to me and Lia. Halos nagsasawa na ako sa amoy ng ospital pero kapag nakikita ko ang anak ko na nakatulala at dumedede sa akin ay para akong walang pasan na mga problema sa mundo. 

"Welcome to your new home, Lia!!" Lolo happily said as me and Lia stepped inside the house. Sam trailing from behind with our bags. 

"You'll be growing here for few years, anak. I'll give you the best childhood you could ever have." I whispered near her face as I place a soft kiss on her forehead. 

Hindi pa kami nagtatagal sa bahay ay binibista na kami ng mga kapit-bahay. Si Sam ang tagalagay ng alcohol sa kanilang mga kamay at sinisigurado na malinis ang kung sino man na hahawak sa bata. Ang kapit-bahay namin na nail tech ay nakakagulat na makitang malinis ang kuko at maikli. 

"Girl, I'm telling you, this baby is gonna be making a lot of men cry." she said with matching hand gestures which made me chuckle. 

"You really think so?" I asked and she nods. 

"Ahm... curious question, what does her father looks like? Nationality? Cause... you're white but your baby is tanned, not in a bad way, tanned people are gorgeous!" She said and I giggle. 

"Her father is half Indian and half Filipino." I said and she gasped. 

"And her mommy is full Canadian, yes! She's gonna be a queen!!" she exclaimed and made me and Sam burst out laughing.  

Pagkakatapos ng mga bumisita amin ay saka naman nagsimulang mag-ingay ang group chat namin nang sumapit ang gabi. 

[So? Where's the baby?] Laura asked as I answered the call. 

[Sawa na kami sa mukha mo, Lorinda. Gusto namin makita ang bata.] Gwen said, rubbing her eyebrows. 

Napatawa ako ng pagak bago itinapat kay Lia ang camera na karga-karga ni Sam. 

[Kamukhang-kamukha ng tatay.] Napasimangot ako nang magsalita si Tobi. 

"Grabe na kayo, lahat nalang ng nakakakita ay sinasbai na kamukha ng tatay." I pouted before facing the phone back at me. 

[Ay, totoo naman kasi! Siguro minu-minuto mo iniisip si Inin noong nagbubuntis ka?] Gwen asked and I pouted. 

"I can't help it." I said before taking a sip of my soup. 

[Kaya naman pala, eh.] Jax said, when Ali entered the call, I got all excited. 

[Where's the baby? Show me!] Kagaya nila Laura ay bata rin ang hanap nito. 

Itinapat kong muli kay Lia ang camera, "Kamukha ng tatay, alam ko." Sawa na ako sa kakarinig na kamukha ito ni Inin. 

[Hoy, kahugis mo ng mukha, oh! Magbabago pa mukha niyan paglaki, makakamukha mo.] she said and my eyes widened before I pull the phone back to me. 

"Really?! You think so?!" I excitedly asked and Ali nods. 

[Oo, kamukha lang siya ng ama, iyong mata at ilong ay sa ama. Pero ang hugis ng labi at mukha ay sayong-sayo.] Ali replied and I felt like celebrating. 

"See! Hindi naman sila pinagbiyak na inidoro ni Inin!!" I exclaimed, lola and Sam both couldn't handle their laughter as I said that. 

[Sino naman nagsabi niyang sa 'yo, gaga ka!] Gwen exclaimed and I giggled, "Si lola," I said and Gwen gasped. 

[Ay, sorry lola, andiyan pala kayo.] Gwen apologized and lola chuckled, "Okay lang, pero pakainin niyo muna si Lory. May mga iinumin pa siyang gamot at vitamins." Lola said and the five nodded their heads in sync. 

[Okay po lola, salamat po.] It was Tobi. 

[Bye lola!! Alagaan niyo po iyang kaibigan namin, may pagka-careless po kasi iyan madalas.] Napasimangot ako sa sinabi ni Jax pero napatawa si Lola at tumanngo. Nagpaalam na rin sila Gwen, Ali at Laura at saka ako nakapagpatuloy sa pagkain.

Sinigurado ni lola na maganda sa buntis ang mga pinapakain niya sa akin. Hindi nawawala ang malunggay sa hapag lalo na at maganda raw ito sa mga nagpapadede ng bata. Halos puro lactating naman ang mga pagkain dito kaya wala akong nagiging problema sa pagpapagatas sa anak ko. Medyo masakit, nakakakiliti pero nasasanay na rin ako. 

"I'll be back," Sam gave me a kiss on the forehead and gave Lia a kiss on her feet. 

"Grabe ka naman sa halik sa ulo ko, baka magselos tatay ni Lia." I said and he chuckled, "Kunyari ako si Rusti, proxy, ganon." he said and I rolled my eyes. 

"Kailan ka babalik?" I asked as me and Lia watch him walk by the loan. 

He faced us, "Not sure, baka matagalan dahil matagal din akong nawala sa trabaho, pero babalik ako." he replied and I nod, kinawayan ko siya gamit ang paa ko dahil hindi ko maalis-alis ang kamay na umaalalay kay Lia. 

He giggled and waved back before he get inside the taxi and I watch it drive off. 

"Tayo muna ulit apat nila lolo and lola, Lia. Hindi natin pwedeng asahan si tito Sam." I softly said as I lay my baby down on her crib. 

Throughout the past weeks na kasama ko si Sam, hindi ganon naging mahirap, kasi andiyan siya, may tumitingin kay Lia kapag nagpapahinga ako, kapag pagod na ako, kapag kakain ako. Pero nang umalis siya, doon na medyo nagsimula ang hirap ko. Lalo na at ayaw kong i-asa si Lia kila lola at lolo. Sila na nga ang naghahanda ng pagkain ko at naglilinis ng kwarto namin, ayaw ko na dagdagan ang hirap nila. 

[Umiiyak ka,] Ali said as I answered her call, 2 in the morning. 

I chuckled and wiped the tear on my eyes, "Mahirap lang," I mumbled and she hummed. 

[Huwag ka gaanong ka-stress, may binat na tinatawag, Lory. Hindi biro 'yon, super, you can go through shits kapag nagpaka-stress ka at nabinat ka.] she said and I nod, drinking the class of milk taht I made for myself. 

"Please tell me I'm doing this to give Inin a better life, please tell me all the hard work will pay-off and all these is not going into trash." I felt like I needed some assurance to calm myself down and somehow make me feel a little btter. 

[You're doing this for Inin, all your hard work will pay-off and and nothing will go to trash. You're doing great job, Lory.] she softly said, I let out a shaky breath before a faint smile print on my lips. 

Halos iyon ang nagiging routine namin ni Ali. Tuwing madaling araw ako nito tinatawagan lalo na at alam niya na ganitong oras lang nakakatulog si Lia. Nililibang niya rin ako, alam niya talaga na hindi madali ang pinagdadaanan ko. 

Sa umaga naman ay si Laura at Gwen ang kumakamusta sa akin. Napapadalas na rin si Tobi at Jax, maski si Sam ay hindi nakakalimot. Sinisigurado nilang anim na nasa maayos pa akong pag-iisip. 

"Ang bilis niyang lumaki!" Napahagulgol ako ng iyak habang kausap ang mag kaibigan ko. Hawak-hawak ako ang picture ni Lia noong one week old palang siya at ang picture niya kahapon sa 2nd monthsarry niya. 

[Kalma ka lang, nakakapag-alala ka naman, eh.] Tobi said, consoling and calming me down.

"Eh, kasi naman," Napasinghot ako, "Ang bilis-bilis niyang lumaki, may mga baby clothes siyang hindi na kasya." I cried more, it's 3 in the afternoon and here I am crying my eyes out. 

[Lory, ganiyan talaga, baby siya, eh. Lumalaki talaga siya.] Jax replied and I pouted. 

"Bilisan niyo rin ang pag-aanak, ha? Para may makagamit na ng baby clothes niya." Turan ko at nagsilakihan ang mga mata nito. 

[Andito lang naman kami para pakalmahin ka, binigyan mo pa kami ng mission impossible.] Tobi replied which made me snort and choke on my saliva. 

[Si Gwen daw ang sasambot niyan.] Ali said and Gwen started cursing at her. 

[Hoy, safe naman ako sa mga nakaka-chukchakan ko 'no!] Gwen exclaimed and I burst out laughing. 

[Babastos niyo! May bata sa likod si Lory!] Tobi shouted and I can't help but to kick my feet under the table. I knew it, if I ever feel upset, just some few minutes with these people can brighten up my day. 

"Are you sure you can do this, Lory?" Lola worriedly ask as I help her clean the frontyard.

I gave her a smile and nod, "Of course, lola, it's been three months now. I have fully recovered." I replied and lola smiled back. 

Lolo, who's enjoying his fruit bowl, sitting beside the stroller of Lia watch us from afar. Starting the time I have fully healed and recovered from the delivery, it has been our routine every morning to bring Lia outside and give her some hint of sunlight. 

We would hear lolo talking to Lia even though the baby couldn't understand him. Most of the time, Lia would giggle and laugh at the faces lolo would show her. It feels therapeutic to hear my daughter laugh, that's what she learned these passed months aside from crying. 

[How's the little girl?] Sam asked from the other line, I chuckled and showed her Lia who's in her stroller next to me in the kitchen. 

"Ali was right, she's slowly looking like me." I said and Sam snorted. 

[Kamukha pa rin ni Sadillo, speaking of Sads...] I immediately put my phone back in front of my face. 

"What? What is it?" I asked, curious and worried. Is he dating somoene na? Is he seeing someone else? 

[Oh, kalma, I just want to say that he's doing a great job at the Elazars estate company. He's doing fine, kalma.] he said and I rolled my eyes at him. 

"Pinapakaba mo ako, kailan kaba babalik dito? Hindi mo napapanood ang paglaki niya." I said and he hummed, 

[Oo nga, maybe... around ano...] he looked somewhere else, probably his table calendar. 

[Probably last week of September.] he said and I gasped, "Sakto! You should be here by October 1 para sa 4th monthsarry niya!" I exclaimed and he nods, [Oo nga 'no, sure sure, I'll be there.] he replied and I nod. 

"Oh sige na, I need to go nagluluto pa ako, say bye to baby Lia." Muli kong itinapat kay Lia ang camera. 

[Bye baby Lia, ninong would be seeing you in few weeks, okay? Huwag mo masyadong pahirapan si mommy mo.] he softly said which made me giggle. 

[Ikaw naman, huwag masyadong ma-stress, alagaan mo rin sarili mo.] turan nito nang itapat ko sa mukha ko ang cellphone. 

I chuckled and nod, "Opo boss, aalagaan ko." I said and he chuckled before waving a goodbye, I waved back at him before ending the call.  

"Bye bye Lia!!" The little kids, who used to be just playing around the streets any minutes of the day is now bidding goodbye to Lia because they all have to attend their pre-schools. Pakiramdam ko ay magiging emotional pa ako dahil ang bibilis din nilang lumaki. I became fond of children when I was still carrying Lia in my womb because of those kids, I gave them credits for teaching me how to be gentle. 

Kapag umaalis na papuntang school ang mga bata ay naiiwan nalang kami ni Lia kay lolo at lola, ang mga kaibigan ko kasi rito na magulang ng mga batang iyon ay may mga trabaho rin. 

"La, what if magtrabaho ako sa Convenience Store na malapit sa atin? Nakita ko kaninang umaga naghahanap siya ng cashier at staff." Habang nanonood ako ng TV at kumakain ng miryenda ay hindi ko na napigilan na tanungin si lola. Matagal-tagal ko na rin kasing nakikita ang nakapaskil na iyon sa pinto ng CVS niya. 

"Kaya mo na ba? Nasa sa 'yo 'yan, Lory. Kung kaya na ng katawan mo." ani ni lola habang naglilinis ng lababo. Nilingon ko si Lia na inihiga ko sa tabi sa sofa bago napanguso. 

"I think kaya ko naman na po, malakas na po ako. Nakakagawa na rin ako ng gawaing bahay. Gusto ko na po kasi talaga makatulong sa mga bayaran dito sa bahay, ayaw ko nang maging pabigat kami ni Lia." turan ko, nilingon ako ni lola at napahagikhik ito bago umiling. 

"Lory, kahit kailan ay hindi kayo magiging pabigat ng anak mo. At saka... alam mo naman siguro na suportado ka ng daddy mo, diba?" Malumanay nitong turan at lalo akong napanguso. 

"Iyon na nga po, ang tanda-tanda ko na, may anak na ako, pero umaasa pa rin ako kay dad. Nakakahiya na po." sagot ko rito, muling itong humagikhik na animo'y hindi makapaniwala sa sinasabi ko bago hinugasan nag kamay niya at pinunasan ito bago lumapit sa gawi namin. 

Nang umupo ito sa tabi ko ay bumuntong hininga siya, "Iyon ang gusto ng daddy mo, eh. Na suportahan ka, hija, hindi mo hinihingi sa tatay mo ang pera na 'yon. Kusang-loob niyang ipinapadala, saka sa yaman ng ama mo! Naku, barya lang sa kaniya ang pinapadala niya para sa iyo at sa apo niya." turan nito, parehas kaming napahagikhik sa huli niyang sinabi. 

"Pero hindi po ba maganda rin kung gagalaw-galaw ako? Maliban sa pag-aalaga kay Lia? Gusto ko lang talaga lola na may trabaho, hindi 'yong lagi lang ako na andito." turan ko at utay-utay tumango si lola. 

"Paano si Lia? Sinong mag-aalaga kung nasa trabaho ka?" tanong nito at napabuntong hininga ako. 

Ang ending ay nag-apply nga ako sa Convinience store ni Greg kung saan kikita ako ng 90 dollars sa isang araw pero may 50 dollars naman akong binabayaran na baby-sitter ni Lia na kasama ko rin sa store. Hindi ko pa kayang mawala sa paningin ko ang anak ko. 

"Thanks for today, Sofie, we'll see you on Monday." I bid goodbye to Lia's baby-sitter as we reach the porch of my grandparent's house. I'm glad that she lives only few blocks away so I won't be worried if she's going home alone at 6pm. 

Hindi halos ako makapasok ng pinto, karga ko si Lia sa kanang kamay ko, ang stroller nito ay hawak ko sa kaliwa habang nasa kaliwang balikat ko naman ang baby bag niya.

"Pagod sa trabaho?" Nanlaki ang mata ko nang marinig ang boses ni Sam. 

Nang lingunin ko ito ay hawka-hawak nito ang siyanse at suot pa ang apron na ako mismo ang nagtahi, "Sira ka! Malamang! Tulungan mo naman ako!" Sinenyasan ko ito na lumapit, humagalpak ito ng tawa bago ako nilapitan. 

"Ay gago," Imbes na ang stroller o bag ang kunin nito ay agad niyang kinuha si Lia mula sa braso ko. 

"Baby's first, mas mahalaga si baby kaysa sa mga gamit na 'yan." ani nito bago ako tinalikuran at naiwan na nahihirapan sa may pinto. 

Dati-dati ako ang mahal nito, lagi akong inaalagan at minsan ay parang boyfriend ko pa, ngayon sa anak ko nalang siya may pake!

"Nasaan si lola at lolo?" tanong ko nang naupo sa isang bangko sa dining, pinapanood ito na magluto at haluin ang kung ano man na pagkain sa kawali habang karga-karga niya si Lia sa kanang braso. 

"Nagkakape sa backyard, sabi ko magpahinga muna sila at ako ang maghahanda ng hapunan." sagot niya at utay-utay akong tumango. 

Hanggang sa may na-alala ako, "Bakit pala ang aga ng dating mo? 28 palang diba? Akala ko mga 30 ng September ka dadating." ani ko dito habang nakasandal sa bangko at naghahabol pa rin ng hininga. 

"I have my way, Louise. At gusto ko nang makita agad si baby Lia! Ano nga, baby? Cute-cute ng baby na 'yan!" Napapa-iling nalang ako habang bini-baby talk ni Sam si Lia. Wala naman akong problema kung i-baby talk ang bata, I actually want to baby her all the time. Kahit paglaki niya! Baby ko pa rin siya!

"May pasalubong ka ba? Kahit ano na galing Pilipinas?" tanong ko dito, nasaan pala ang mga gamit nito? 

"May banana chip ako sa luggage, galing Gumaca Quezon pa 'yon, saka Pinagong Sariaya, masarap. Nasa kwarto na nga lang ang gamit ko." ani niya at napasimangot ako. 

Nagpahinga lang ako ng ilang minuto bago iniwan muna ang dalawa sa kusina para makapaglinis muna ako ng katawan at makapagpalit ng damit. Nang makababa ako ay naghahain na sila at nakapasok na rin sila lolo at lola, ako nalang pala ang hinihintay. 

"Palamig na nang palamig dito, ah. Surprising na may araw pa rin kahit malapit na ang winter." It's Saturday morning, me, Sam and Lia are taking our morning walk, I don't have work on weekends which is good, I get to spend the whole day with Lia, and now with this guy. 

"Siguro ay sa pagpasok na ng October. Magtatagal ka ba rito?" I asked, looking around the neighborhood, there's other kids around na ulit! Pero hindi kami close dahil malayo sa block number namin. 

He hummed, "Do you like it when I'm here, Louise?" he softly said, my head turn to look at him and I squinted my eyes. 

"Are you flirting with me with your soft, deep and serious voice?" I asked and he burst out laughing. 

"What?! Mukha ba akong malandi?"

"Oo," Natigilan ito sa paglalakad nang mabilis akong sumagot. 

Napatawa ito ng pagak bago napatakip ng kamay sa bibig niya, "Offensive, pero sige, gwapo naman ako--"

"Yuck!! Kanino mo nakuha 'yan?!" Pagtutol ko naman na parehas kaming napahagalpak ng tawa. Nang biglang umiyak si Lia ay agad ko itong kinarga at hinele bago kami naglakad pabalik ng bahay habang si Sam na ang nagtutulak ng stroller nito. 

Kinabukasan ay hindi na namin nagawang maglakad sa umaga dahil hindi rin kami nakatulog ng maaga dahil kay Lia. Pagkakain din namin ay pumunta kaming dalawa ni Sam sa mall para mamili ng handa ni Lia sa Martes. Siyempre namili na rin kami ng mga laruan, lalo na at si Sam ay kasama ko, halos ayaw nang umalis sa baby section. 

Nang maglunes ay agad kong sinabihan si Sofie na hindi muna niya kailangan na alagaan si Lia ngayon dahil andito naman si Sam. Ang kaibahan lang ay hindi nag s-stay si Sam sa store at kung saan-saan pumupunta dala ang anak ko! 

"Saan nanaman kayo galing?" Nakapameywang kong sinalubong ang dalawa nang pumasok ito ng store. 

Ngumisi si Sam, "May pinuntahan lang na food truck." sagot niya at tumango ako. 

Naupo na si Sam sa bangko malapit sa cashier kung saan ko binabantayan din si Lia. 

"This is a pretty decent convenient store, next to a gasoline station in a highway." ani niya habang inililibot ang tingin. 

Napatango ako, "Super, nagtatrabaho lang talaga ako pampalipas oras at para may sarili akong pera na kinikita." sagot ko at nag-hum ito. May customer na pumasok kaya natigil muna kami sa pag-uusap at nagpatuloy nalang nang umalis din ito agad matapos magbayad. 

"Your boss is really nice, a very kind, soft spoken and soft hearted Canadian guy, magkamukha nga kayo, eh!" Napakunot ang noo ko nang lingunin si Sam na humahagikhik. 

"Siraulo," bulong ko habang nag-aayos ng pagkain sa isang aisle. 

Gabi palang ay nag-handa na kami ng mga pagkain dahil 7am ang celebration dito sa bahay at gaya ng nakasanayan ay mga malalapit lang namin na kapit-bahay ang pupunta. Pero si Sam ay halos pang buong baranggay na ang inihanda, gabi palang. 

Sobrang nag-enjoy ang mga bata na pumunta lalo na at ibinili pa ito ni Sam ng mga laruan, galante rin talaga! Dahil si Lia naman ay gatas lang ang iniinom ay kaming matatanda ang nag-enjoy ng pagkain. 

"Paglaki mo, ipagluluto kita ng maraming masasarap na pagkain, lahat ng nakahanda kanina? Wala pa 'yon sa kalahati ng lulutuin ko." bulong ni Sam kay Lia na nakahiga sa tabi ko. Kakatapos lang namin maglinis sa baba at lumalaim na rin ang gabi. 

"Pero alam mo kung sino ang isa pa na magaling magluto?" tanong nito sa bata at napangisi ako. 

"Si papa niya," bulong ko, nag-angat ng tingin sa akin si Sam at ngumiti, "Tama, I bet he would make you baked mac at chicken." ani nito at parehas kaming napatawa ng pagak at nahampas ko pa ito sa balikat.  "Walanghiya ka," 

Nagtagal pa ng 3 araw si Sam bago niya kinailangan na umuwi dahil hinahanap siya ng dad niya. Ang paalam pala nito ay may aasikasuhin sa Saudi pero sa Canada napunta, iba rin, para-paraan. 

"You look just like your mom." Napalingon ako kay lolo na naka-upo sa dining chair habang pinapanood ako na maglinis ng baby bottles ni Lia. 

Napakunot ang noo ko bago napangiti, "Really?" I asked and he hummed, "You remind me of your mom when you were at her age BUT better. You are WAY better than your mom when she had you."  he softly said and I felt like a kid who suddenly want to start crying. 

"Am I? Am I doing a great job being a mom, lolo?" I asked, nose starts getting clogged and eyes starts getting teary. 

He chuckled and nod, "Yes, you're doing so great! Lia is so lucky to have you as a mom." he said and that's when tears started pouring down my cheeks. I put the baby bottles down and rush towards lola to hug him, he immediately caressed my back as I cry. 

"I was so scared I might end up like her, a monster." I sobbed and he hummed, "But look at you, you're not being a monster and you will never be!" he cheerfully said, I let go of the hug and pouted, lolo giggled before removing strands of hair from my face. 

"But I don't know where you got this beautiful brows and eyes of yours, that isn't your mom's." he said and my brows furrowed. 

"What do you mean?" I asked and he tilted his head, "When I see only your eyes and brows, you remind me of someone else." he said and confusion drawn on my face. 

"Who?" I confusedly asked, "You may have got it from your father." he said and my eyes grew a bit big when he mentioned that. 

"Lolo, do you know who my father is?" I softly asked and he smiled at me, "I know this time would come, just few years late than I expected." he said and I tilted my head. 

"So... you know who's my biological father?" I asked and he slowly nod, "Actually..." he giggled, 

"I forgot, but, I know he's blonde, same brows and eyes as you. Tall guy, probably 6'4 feet tall, and he's very nice, we were in good terms and him and your mother were still together." he said and suddenly, the small hope inside me meeting my real father once again rise. 

I gulped and wiped my tears, "So lolo, do you remember his name? Ahm... other thing that could help me to locate him?" I asked, hoping. 

Lolo pouted, "Well.. his name is... well... G... something G, ahm... George? Gerald? Gordon? Gr--"

"Greg?" he clapped, "Yeah! That's right!"