Chapter 10(ZawGyi)
YoungHoonလည္းChangMinေလးကိုဖက္ထားတာမလႊတ္ေပးခ်င္ေပမဲ့ခုေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာဖက္ထားမိတာဆိုေတာ့သူ႕ကေလးေလးမြန္းေနေလာက္ေရာေပါ့။ၿပီးေတာ့သူဒီကေလးေလးကိုအူယားေနတာလည္းပါေတာ့ChangMinလက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုသူ႕လည္တိုင္ေတြဆီကိုပို႔လိုက္ၿပီးသူကေတာ့ChangMinရဲ႕ခါးေလးကေနမခ်ီလိုက္ကာChangMinေျခေထာက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကိုသူ႕ခါးမွာခြေစလိုက္တယ္။ChangMinမွာေတာ့ငိုထားတာျဖစ္သည္အတြက္တစ္ကယ့္ကေလးေလးႏွယ္YoungHoonပခုံးေလးကိုမွီကာလိုက္လာလိုက္တယ္။
YoungHoonလည္းအဲ့အတိုင္းေလးခ်ီကာအိမ္ထဲကိုဝင္လာလိုက္တယ္။ၿခံထဲမွာရွိေနတဲ့အတြင္းေရမႉးMoonနဲ႕တစ္ျခားအဖြဲ႕သားေတြကေတာ့အံ့ၾသစြာၾကည့္ေနၾကတာေပါ့။ဒါလည္းYoungHoonကဂ႐ုမစိုက္ပဲအိမ္ထဲကိုဝင္ကာဧည့္ခန္း၏ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္လိုက္သည္။ထိုင္လည္းထိုင္လိုက္ေတာ့ChangMinေလးကအလိုလိုသူ႕ေပါင္ေပၚေလးမွာခြရက္သားထိုင္ၿပီးေလးျဖစ္သြားတာေပါ့။ၿပီးေတာ့YoungHoonကိုမွီထားရာကေနထလိုက္ၿပီးYoungHoonမ်က္ႏွာေလးကိုေသခ်ာစြာၾကည့္လိုက္သည္။
"ကေလးေလး..ဘာျဖစ္လို႔တုန္း"
"ဟာ...Hyungကလည္းဘာကေလးတုန္းကြၽန္ေတာ္က ကေလးမဟုတ္ပါဘူးေနာ္"
"ကေလးမဟုတ္ဘူးသာေျပာတယ္လုပ္ေနတဲ့အျပဳအမူေလးေတြကမူႀကိဳကေလးေလးအတိုင္းပဲဆိုတာေကာသိရဲ႕လား"
ChangMinေလးမွာပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြေပၚေအာင္ၿပဳံးမိလိုက္သည္။
"ကိုယ္တို႔ဒီေန႕ကစၿပီးတြဲလို႔ရၿပီမလား"
"အင္း....ဒါေပမဲ့ေလHyungကြၽန္ေတာ္တို႔တြဲတာHyungအေဒၚသိသြားရင္......"
"ရႉး.....ကေလးေလးအဲ့လိုေတြမေတြးပါနဲ႕ဆိုကြာ....ကိုယ္ေျပာၿပီးၿပီးပဲကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကခ်စ္တယ္ဆိုရၿပီအဲ့တာကိုဘယ္သူမွတားလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူးသိၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ဒါဆိုခုကေလးျပန္ေတာ့မလား"
"အင္း...ျပန္မယ္ေလHyungလည္းနားရဦးမွာဆိုေတာ့"
"ဟုတ္ပါၿပီအဲ့တာဆိုဆင္းဦးကိုယ္ကားသြားထုတ္လိုက္ဦးမယ္"
ChangMinလည္းYoungHoonေပၚမွဆင္းကာအိမ္ေရွ႕ကိုတူတူထြက္လိုက္ၿပီးYoungHoonကားထုတ္တာကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။ဒီလိုနဲ႕ပဲသူတို႔ရဲ႕first dayေလးစတင္ခဲ့တာေပါ့ေနာ္။
................................
"SunWoo yah......"
"ေျပာကိုယ့္ရဲ႕ChanHeeေလး"
"ဟိုဟာေလ.....အာတာပူစီစားလို႔ရမလား"
"ေတာ္ၿပီေလ.....အခ်ိဳေတြစားတာအရမ္းမ်ားေနၿပီအာတာပူစီကလည္းသၾကားေတြအမ်ားႀကီးပါတာဆိုေတာ့မစားပါနဲ႕လား"
"ဟင့္အင္း....တစ္ခုပဲစားမယ္ေလေနာ္....ေနာ္လို႔...ဟင္"
ChanHeeလည္းရွိသမွ်aegyoေတြအကုန္ထုတ္သုံးျပမွေတာ့SunWooတစ္ေယာက္ဘယ္ေနနိုင္ေတာ့မလဲ....
"ကဲ..ဟုတ္ပါၿပီကိုယ့္ခ်စ္ေလးကစားခ်င္တယ္ဆိုမွေတာ့ဝယ္ေကြၽးရေတာ့မွာေပါ့အေသးေလးတစ္ခုပဲေနာ္"
"အင္း..."
ဒီေန႕ကပိတ္ရက္လည္းျဖစ္ေနတာမလို႔ChanHeeတစ္ေယာက္အျပင္ေလွ်ာက္လည္မယ္ဆိုလို႔SunWooနဲ႕တူတူကစားကြင္းကိုလာခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။SunWooမွာဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေနသူ႕ChanHeeေလးေပ်ာ္သည္ဆိုတတ္နိုင္သမွ်လုပ္ေပးခ်င္မိ။ေအာ္....ခ်စ္မိၿပီဆိုမွေတာ့လည္းလိုက္ေလ်ာေပးရေတာ့မွာေပါ့။
ChanHeeလည္းစားခ်င္တာစားရေတာ့ေပ်ာ္လို႔ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုခုန္ေပါက္ေနေတာ့တာေပါ့။စားလည္းစားၿပီးေတာ့သူေတြးမိသည္က.......
ChanHee's pov - SunWooကငါျဖစ္ခ်င္တာေတြပဲအကုန္လိုက္လုပ္ေပးေနတာသူျဖစ္ခ်င္တာကိုက်ငါမေမးမိဘူးပဲ....ငါသူ႕အေပၚအနိုင္က်င့္သလိုျဖစ္ေနၿပီလားမသိဘူး....
အမွန္ေတာ့ChanHeeကSunWooသူ႕ကိုခ်စ္တာကိုယုံေပမဲ့ဒီတိုင္းေက်ာင္းသားဘဝအေပ်ာ္ခ်စ္တာလို႔ပဲထင္ခဲ့မိတာသူ႕ကိုယ္သူလည္းစိတ္ကစားမိတယ္ပဲထင္ခဲ့တာ။ဒါေပမဲ့ခုလိုတြဲတာနည္းနည္းၾကာေတာ့သူသတိထားမိလာတယ္။SunWooကသူ႕ကိုဆိုအစစအရာရာအကုန္ဂ႐ုစိုက္ေပးေနတယ္ဆိုတာကိုေပါ့။SunWooသူ႕အေပၚထားတဲ့အခ်စ္ေတြကိုသူခံစားမိတယ္။
အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာမ်ိဳးကျဒပ္မဲ့နာမ္ျဖစ္တာမလို႔လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပစရာသက္ေသမရွိေပမဲ့သူေသခ်ာခံစားမိပါသည္။SunWooဟာသူ႕အေပၚဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္လဲဆိုတာကို...သူလည္းSunWooအေပၚကိုတစ္ကယ့္ကိုစိတ္ရင္းစိတ္မွန္နဲ႕ခ်စ္မွန္းသတိထားမိသည္ေလ။ဒါေပမဲ့သူSunWooစိတ္ကိုသိခ်င္ေသာေၾကာင့္အိမ္ျပန္ရင္း.....
"SunWoo yah"
"အင္း..ေျပာေလ"
"ငါေလ...ဟိုတစ္ေန႕ကTVၾကည့္ရင္းနဲ႕TLCလိုင္းမွာမဂၤလာေဆာင္တာျပတာေလ...ေတာ္ေတာ္ခမ္းနားတာပဲသိလားBrideနဲ႕Groomကလည္းလွလိုက္တာမွေျပာမေနနဲ႕..ပန္းေတြကလည္းအမ်ားႀကီးပဲ"
"ChanHeeေလးကပန္းေတြအမ်ားႀကီးရွိတာကိုႀကိဳက္တာလား"
"အင္း...အမ်ားႀကီးႀကိဳက္တာ"
"ဒါဆို..ကိုယ္တို႔မဂၤလာေဆာင္ရင္လည္းပန္းေတြအမ်ားႀကီးထားမယ္ေလ"
"ဟင္?"
"ဘာလဲChanHeeေလးကကိုယ္နဲ႕လက္မထပ္ခ်င္ဘူးလား"
"မဟုတ္ပါဘူး....လက္ထပ္ခ်င္တာေပါ့"
ChanHeeေျပာၿပီးေတာ့တစ္ရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႕ထငိုပါေလေရာ။
"SunWooကေလ....ငါ့ကိုတစ္ကယ္...မခ်စ္ဘူးလို႔ထင္ခဲ့မိတာ(အဟင့္အဟင့္)"
SunWooမွာငိုေနတဲ့ChanHeeေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္လိုက္ၿပီး.....
"ကိုယ္ကChanHeeကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တာပါကြာ။ကိုယ္သိပါတယ္ChanHeeမလုံမလဲျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ။ကိုယ္တို႔ကခုမွအထက္တန္းပဲရွိေသးလို႔စိတ္ကစားၿပီးခ်စ္တယ္ပဲထင္ေနတာမလား။ChanHee nah...ကိုယ္ကေလမင္းကိုခ်စ္လြန္းလို႔စကားနဲ႕ေတာင္ေဖာ္မျပတတ္ေတာ့ဘူး။ကိုယ္ChanHeeကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တာယုံတယ္မလားဟင္......"
ChanHeeမွာSunWooရင္ခြင္ထဲကေနေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့SunWoo ChanHeeေလးကိုဖက္ထားရာမွခြာေစလိုက္ၿပီးမ်က္ရည္ေလးမ်ားကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္။
"မငိုရဘူးေလခ်စ္ကေလးကလည္း...လိမၼာတယ္ေနာ္"
"အင္း...."
ၿပီးေတာ့SunWooလည္းChanHeeေလးကိုၾကည့္ၿပီးအသဲယားလာတာနဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုျဖတ္ခနဲနမ္းလိုက္တယ္။ChanHeeကေတာ့အနည္းလန့္သြားၿပီးၿပဳံးၿပဳံးႀကီးရပ္ေနတာေပါ့။
"အိမ္ျပန္မယ္ေလ"
"ေအာ္...အင္း..အင္း"
"ဒါနဲ႕ChanHeeေလးကိုယ္တို႔မဂၤလာေဆာင္ရင္ဝတ္စုံဘာအေရာင္ဝတ္ခ်င္တုန္း"
"Ummmm.....SunWooကအျဖဴေရာင္ေလးဝတ္..ChanHeeကအပန္းေရာင္ေလးဝတ္မယ္ၿပီးရင္ပန္းစည္းလွလွေလးကိုင္မယ္"
"ဟဟ....ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ"
SunWooႏွင့္ChanHeeတို႔၏အိမ္ျပန္လမ္းေလးဟာလည္းသာယာသလိုYoungHoonနဲ႕ChangMinတို႔ရဲ႕အိမ္ျပန္လမ္းေလးဟာလည္းသာယာေနပါေတာ့တယ္။
............................
"ဟိုေလ...ေမာင္ေလးကဒ္ေကာမပါဘူးလားဟင္"
"ကဒ္ကလည္းအိမ္မွာက်န္ခဲ့တယ္ဗ်"
JaeHyun's pov - ငါနဲ႕ေနာ္ကံကလည္း...အကၤ်ီလာဝယ္တာပိုက္ဆံမေလာက္ရတယ္လို႔😫😫လိုခ်င္ေနပါတယ္ဆိုမွ
JaeHyunတစ္ေယာက္ပိတ္ရက္ျဖစ္တာမလို႔Mallလာၿပီးshoppingထြက္ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ပိုက္ဆံအိတ္ကပါေပမဲ့ကဒ္ေတြကတစ္ကဒ္မွပါမလာ။ေငြသားကေတာ့ပါေပမဲ့သူဝယ္လိုက္တဲ့အကၤ်ီကသုံးထည္ျဖစ္သြားတာမလို႔ေငြမေလာက္ေတာ့ျခင္းျဖစ္သည္။ျပန္ထားရေအာင္လည္းအကုန္လုံးကသူ႕အႀကိဳက္ေတြမလို႔မထားရက္။
"ကြၽန္ေတာ့္ကဒ္နဲ႕ရွင္းလိုက္ပါ"
JaeHyunႀကံရာမရျဖစ္ေနတုန္းေဘးကေနသူ႕အစားေငြရွင္းေပးသည့္လူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့တစ္ျခားလူမဟုတ္...JuYeonပင္ျဖစ္သည္။
"ဟုတ္ကဲ့ရွင့္"
"မင္း...ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"Mallလာၿပီဆိုမွေတာ့ေစ်းလာဝယ္တာေပါ့ဗ်"
"အာ့ဆိုေစ်းပဲဝယ္ပါ့လား..ဘာလို႔ငါ့ကိုေငြလာရွင္းေပးေနတာလဲ"
"ဟာ...ကူလည္းကူညီရေသးတယ္အေျပာလည္းခံေနရတယ္"
"မလိုဘူးမင္းအကူအညီကို"
"ဒါဆိုSunbaeဘာနဲ႕ရွင္းမွာလဲ"
"ဟို....အဲ့တာ......."
"ယူလို႔ရပါၿပီရွင့္...ၿပီးေတာ့ဒီမွာေမာင္ေလးရဲ႕ကဒ္"
"ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးပါဗ်"
JuYeonလည္းအေရာင္းဝန္ထမ္းေပးတဲ့အိတ္နဲ႕သူ႕ကဒ္ကိုယူလိုက္ၿပီး....
"ေရာ့...ဒီမွာSunbaeအကၤ်ီေတြ"
"အင္း...ဒါနဲ႕ငါျပန္ဆပ္မယ္ေနာ္ပိုက္ဆံကို"
"မဆပ္လည္းရပါတယ္Sunbaeရဲ႕"
"ဟင့္အင္း..ဆပ္မွာမဟုတ္ရင္ဒီအေႂကြးကေနာက္ဘဝထိပါလာၿပီးမင္းနဲ႕ေနာက္ဘဝအထိပါေတြ႕ေနရမွာစိုးလို႔"
"ဟဟ...ဟုတ္ပါၿပီSunbaeသေဘာ"
"ဒါနဲ႕Sunbaeကြၽန္ေတာ္တို႔တစ္ခုခုသြားစားၾကမလား"
"မစားပါဘူး..ငါဗိုက္မဆာဘူး"
ထိုစဥ္အလိုက္သိတဲ့ဗိုက္ကေလးကဂြီခနဲ႕အသံထျမည္လာေတာ့သည္။ေအးေလJaeHyunလည္းမနက္ခင္းေလာက္ကထြက္လာလိုက္တာခုပဲေန႕လည္ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ဆာေနၿပီေလ။
JuYeonမွာေတာ့ဗိုက္ေတာင္ႏွိပ္ၿပီးရယ္ေနေလသည္။JaeHyunကေတာ့မ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္၍
JaeHyun's pov - အရွက္ကြဲတာေတာင္ဒီေကာင့္ေရွ႕မွလာကြဲရတယ္လို႔LeeJaeHyunေရမင္းကံဇာတာေတာ့ဆိုးေနၿပီ
"ကဲပါမလိမ္တတ္ပဲနဲ႕မလိမ္ပါနဲ႕...လာမုန့္သြားစားရေအာင္"
JaeHyunလည္းဗိုက္ဆာေနသည္မလို႔JuYeonေနာက္လိုက္သြားလိုက္သည္။
စားေသာက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့JuYeonတစ္ေယာက္ပုစြန္ေတြကိုသူ႕ဟာသူမစားဘဲJaeHyunအတြက္အခြံခြာေပးေနေလသည္။မေနတတ္ေတာ့တဲ့JaeHyunက...
"မင္း..စားမယ္ဆိုလည္းစားေလဘာလို႔ငါ့အတြက္ပဲလာခြာေပးေနတာတုန္း"
"ဟင့္အင္းကြၽန္ေတာ္ကSunbaeကိုခြာေကြၽးခ်င္လို႔"
"အဲ့လိုဆိုတိုင္းမင္းမစားဘဲမေနနဲ႕ေလ..တစ္ျခားသူေတြျမင္ရင္ငါကမင္းကိုႏွိပ္စက္ေနတယ္ထင္ဦးမယ္"
"အာ့ဆိုလည္းကြၽန္ေတာ့္ကိုစားေစခ်င္ရင္Sunbaeကိုယ္တိုင္ခြံ႕ေကြၽးပါလား"
"မင္းလက္မပါဘူးလား"
"ပါတယ္ေလဒါေပမဲ့မအားဘူးSunbaeအတြက္ပုစြန္အခြံခြာေနရလို႔"
"မင္းကိုလည္းဘယ္သူမွမခြာခိုင္းဘူး..ရွည္ၿပီးမင္းဘာသာခြာေနတာ"
"ဟင့္အင္းကြၽန္ေတာ္ကေတာ့Sunbaeမခြံ႕ေကြၽးရင္မစားဘူး"
JaeHyun's pov - ကဲဒီေကာင္နဲ႕ေတာ့....
"ေရာ့..ေရာ့...ဟ"
JaeHyunလည္းပုစြန္တစ္ခုကိုတူနဲ႕ညွပ္လိုက္ၿပီးJuYeonပါးစပ္နားေတ့ေပးလိုက္တယ္။
JuYeonကေတာ့JaeHyunခြံ႕ေကြၽးတာေလးစားၿပီးၿပဳံးေနတာပါးစပ္နား႐ြက္တတ္ခ်ိတ္ေတာ့မတတ္။
"ဒါနဲ႕Sunbae"
"ဘာလဲ"
"ဟို....sunbae ဖုန္းနံပါတ္ေလး"
"ဘာကိစၥေပးရမွာတုန္း"
"Sunbaeကလည္းဖုန္းေျပာရေအာင္လို႔ေပါ့"
"မင္းနဲ႕ငါနဲ႕ဖုန္းတစ္ကူးတစ္ကေျပာရေလာက္တဲ့အထိအေၾကာင္းမရွိဘူး"
"ရွိလာမယ္ဆိုရင္ေကာ"
"မျဖစ္နိုင္ဘူး"
"Sunbaeကလည္းလုပ္ပါေနာ္"
"မရဘူးဆိုမရဘူးပဲ"
"ဒီမွာဗ်...ကြၽန္ေတာ့္ေကာင္ေလးစိတ္ဆိုးေနတာေခ်ာ့မရေတာ့ဘူး!!!!!!!!"
Juyeonဆိုင္ထဲမွာထိုင္ေနရင္း႐ုတ္တစ္ရက္ထေအာ္လိုက္ေတာ့တစ္ဆိုင္လုံးမွလူေတြကသူတို႔ဝိုင္းကိုလွည့္ၾကည့္ၾကေလသည္။
"ေဟ်ာင့္....မင္းဘာေတြေလွ်ာက္ေအာ္ေနတာတုန္း"
ထိုစဥ္တစ္ျခားဝိုင္းမွသူက......
"ေခ်ာ့မရရင္ဖက္နမ္းပလိုက္😂"
JuYeon...JaeHyunကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး...
"ကဲၾကားတဲ့အတိုင္းပဲေနာ္...Sunbaeကြၽန္ေတာ့္ကိုဖုန္းနံပါတ္ေပးရင္ေပးမေပးလို႔ကေတာ့...publicေတြprivateေတြခြဲမေနဘူးေနာ္"
JaeHyunသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိဳက္ၿပီးသူ႕ဖုန္းကိုJuYeonဘက္လွမ္းေပးလိုက္သည္။
"ေရာ့..အဲ့ေလာက္မွလိုခ်င္ေနရင္လည္း"
"ဟီး....LeeJuYeonတို႔ေတာင္းဆိုရင္ဘယ္သူမျငင္းနိုင္ဘူး"
JaeHyunမွာေတာ့စိတ္ပ်က္ပ်က္ႏွင့္ေခါင္းခါသာခါလ်က္။
____________________________________
ဒီအပိုင္းေလးကေတာ့သုံးတြဲလုံးကိုေရးေပးလိုက္တာေနာ္...ေနာက္ပိုင္းေတြလည္းပိုroေပးပါ့မယ္။ဒါနဲ႕Maureenကေလခ်ီတဲ့အခါအေပၚမွာေရးခဲ့သလိုYoungHoon ChangMinကိုခ်ီေပးသလိုမ်ိဳးေလးအရမ္းသေဘာက်တာမလို႔ထည့္ေရးလိုက္တာေနာ္😄😄😄
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen4U.Com