ဒီေန႕ကပိတ္ရက္ဆိုေပမဲ့ChangMin YoungHoonနဲ႕ရွိမေနပါ။ဟိုတစ္ေန႕ကျဖစ္ခဲ့တဲ့ကိစၥေၾကာင့္ChangMinကိုနားနားေနေနေနပါေစဟုဆိုတာေၾကာင့္ChanHeeတို႔နဲ႕အျပင္အတူတူထြက္လည္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနလိုက္သည္။သူHyungကိုလိုက္မေစာင့္ေပးရတဲ့အတြက္စိတ္ေတာ့မေကာင္း။ဒါေပမဲ့Hyungကိုယ္တိုင္ကလည္းရပါတယ္ေျပာတာမလို႔သူလည္းထြက္လည္ရန္ျပင္လိုက္သည္။

"သားငယ္ေရ....ေအာက္မွာသားသူငယ္ခ်င္းေရာက္ေနတယ္"

"ဟုတ္Ommaလာၿပီ"

"ChanHeeေတာင္ေရာက္ၿပီ...SunWooနဲ႕JuYeonေကာ"

"သူတို႔ကေလ့က်င့္ဖို႔ရွိလို႔တဲ့ေက်ာင္းကိုသြားလိုက္တယ္"

"ေအာ္...ဒါဆိုနင္နဲ႕ငါပဲေပါ့"

ChangMinလည္းChanHeeနဲ႕တူတူေလွ်ာက္လည္တာညေနပင္ေရာက္သြားသည္။ဒီေန႕တစ္ေနကုန္႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကကစားကြင္းလည္ၾက...မုန့္သြားစားၾကဆိုေတာ့ညေနေတာင္ေရာက္သြားၿပီေပါ့။

"ChangMin nahငါတို႔ေက်ာင္းမွာSunWooနဲ႕JuYeonကိုသြားေတြ႕ရေအာင္"

"အင္း...ေကာင္းသားပဲငါတို႔သူတို႔အတြက္အေအးဝယ္သြားမယ္ေလ"

"ေအးေအး"

ဒီလိုနဲ႕သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းဝယ္စရာရွိတာဝယ္ၿပီးေက်ာင္းကိုBusနဲ႕လာလိုက္ၾကတယ္။Bus topကေနေက်ာင္းကိုလမ္းေလွ်ာက္လာေနတုန္းChangMinမွာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေနာက္ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္လိုက္ေနတယ္လို႔ခံစားရတာေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။မလွမ္းမကမ္းမွာရပ္ထားတဲ့ကားကလြဲပီးဘယ္သူမွရွိမေနခဲ့။ဒါေပမဲ့ChangMinစိတ္ထဲေတာ့ခံစားခ်က္မေကာင္း။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းေက်ာင္းေပါက္ဝေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့လူႏွစ္ေယာက္မွChanHeeကိုတြန္းထုတ္လိုက္ၿပီးတစ္ေယာက္ကChangMinကိုေမ့ေဆးအုပ္ကာေခၚေဆာင္သြားလိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္လုံးကဝတ္ထားသည္မွာအမည္းေရာင္ေတြႏွင့္ၿပီးေတာ့Maskေကာဦးထုပ္ပါေဆာင္းထားသည္မလို႔ဘယ္သူမွန္းမသိလိုက္။

ChanHeeကေတာ့အားနဲ႕ေဆာင့္တြန္းခံလိုက္ရ၍လဲက်သြားသည္။ဒါကိုျမင္သြားတဲ့SunWooနဲ႕JuYeonကအေျပးလာကာChanHeeကိုဆြဲထူေပးလိုက္သည္။SunWooႏွင့္JuYeonမွာေလ့က်င့္ေရးၿပီးသြား၍ေက်ာင္းျပင္ကိုထြက္လာတုန္းေျမျပင္ေပၚလဲက်ေနတဲ့ChanHeeကိုျမင္တာမလို႔အျမန္ေျပးသြားလိုက္သည္။

"ChanHeeေလး...ရရဲ႕လားဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း"

"SunWoo nah..ChangMinကို...ChangMinကို...."

ChanHeeမွာတစ္ခုခုကိုတုန္လႈပ္ေနသည့္ပုံစံျဖင့္ေျပာေနတာေၾကာင့္တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီဟုေတာ့SunWooရိပ္မိလိုက္သည္။

"ChangMinဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"သူ႕...သူ႕..သူ႕ကိုေခၚသြားၾကတယ္"

"ဘယ္ကိုလဲ...ဘယ္သူေတြလဲ"

"မသိဘူးChanHeeမသိဘူး...ေခၚသြားတာလူဆိုးေတြ..."

ChanHeeမွာေျပာလည္းေျပာငိုလည္းငိုဆိုေတာ့SunWoo ChanHeeကိုယ္လုံးေလးကိုဆြဲယူၿပီးဖက္ထားလိုက္သည္။JuYeonကေတာ့YoungHoonဆီအရင္ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ၿပီးမွအတူတူရဲစခန္းကိုအမႈသြားဖြင့္ၾကမယ္လို႔ေတြးလိုက္သည္။

"ဟယ္လိုSunbae"

"အင္းေျပာ..."

"ChangMinကိုဘယ္သူေတြလဲမသိဘူးဖမ္းသြားတယ္တဲ့ChanHeeနဲ႕အတူလာရင္းနဲ႕"

"ဘာ!!!!"

"ဟုတ္တယ္Sunbaeကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေက်ာင္းမွာလာေတြ႕ၾကရင္းေက်ာင္းေရွ႕မွာေခၚသြားၾကတာတဲ့...."

"အင္းအင္း...သိၿပီအရင္ဆုံးChanHeeကိုစိတ္ေလွ်ာ့ခိုင္းထားလိုက္က်န္တာကိုငါၾကည့္လုပ္မယ္ငါChangMinကိုေသခ်ာေပါက္ေခၚလာမွာမလို႔မင္းတို႔ကရဲကိုဖုန္းမဆက္နဲ႕"

"ဟုတ္ကဲ့Sunbae"

JuYeonသေဘာေပါက္ပါသည္။YoungHoonဘာေၾကာင့္အဲ့လိုေျပာလည္းဆိုတာ။
...............

"အတြင္းေရးမႉးMoon....သူတို႔ဘက္ကစၿပီ...အဲ့ေတာ့အကုန္လုံးကိုအျမန္ျပင္ဆင္ခိုင္းလိုက္ပါ"

"ဟုတ္ကဲ့"

"ၿပီးေတာ့Jacobနဲ႕Ericကိုလည္းမက္ေဆ့ခ်္ပို႔ထားပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ"

အမွန္ေတာ့Kang Yeo Minေခၚလာတဲ့နိုင္ငံျခားကႏွစ္ေယာက္ဆိုတာအျခားသူမဟုတ္YoungHoonတို႔အဖြဲ႕ထဲကသူျဖစ္ပါတယ္။Jacobကသူတို႔ထဲကေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီးEricကအငယ္ေလးပါ။

Two weeks ago.....

"အတြင္းေရးမႉးMoon စီစဥ္ထားသလိုJacob hyungနဲ႕Ericကိုျပင္ဆင္ေပးထားပါ။ကြၽန္ေတာ္Kim Minaရဲ႕ေနာက္တစ္အိမ္ကိုသိၿပီ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါသခင္ေလး....ဒါနဲ႕ဘယ္လိုသိတာလဲ"

"ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေျပာျပတာပါ။"

ေျပာျပတဲ့သူငယ္ခ်င္းဆိုတာလည္းအျခားသူမဟုတ္။JuYeonပါ။JuYeonရဲ႕အဖိုးအိမ္ကသူတို႔နဲ႕နီးေနေတာ့JuYeonကအလည္သြားရင္းေတြ႕ခဲ့တာပါ။JuYeonကYoungHoonအေဒၚကိုသိတာမလို႔အခုလိုမေကာင္းတဲ့သူေတြေနတဲ့အိမ္ကိုအဝင္အထြက္လုပ္ေနတာျမင္ေတာ့မသၤကာတာနဲ႕YoungHoonကိုေျပာျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။YoungHoonကလည္းတစ္ခုခုအေရးႀကဳံလာခဲ့ရင္ဟူေသာအေတြးႏွင့္ယုံၾကည္ရသည့္JuYeonကိုကိစၥအခ်ိဳ႕ေျပာျပလိုက္သည္။

အဲ့တာနဲ႕YoungHoonလည္းအစီစဥ္ဆြဲၿပီးJacob နဲ႕Ericကိုသူလွ်ိုအျဖစ္ထည့္လိုက္တာပါ။အခုChangMinကိုဖမ္းသည့္ကိစၥကလည္းသူႀကိဳတြက္ထားၿပီးသားမလို႔ျပင္ဆင္ထားပါတယ္။ဒါေပမဲ့ဒီေလာက္ထိျမန္ဆန္လိမ့္မယ္လို႔သူမထင္မိ။
.......................

ChangMinနိုးလာေတာ့အျမင္ေတြေဝဝါးေနသည္။ေခါင္းထဲလည္းမူးေနာက္ေနာက္ႀကီးႏွင့္႐ုတ္တစ္ရက္လႈပ္လို႔မရသည္ကိုခံစားမိေတာ့သူ႕လက္ေတြနဲ႕ေျခေထာက္ေတြကိုႀကိဳးတုပ္ထားသည္။ေဘးဘီကိုလွည့္ပတ္ၾကည့္ေတာ့လည္းအခန္းတစ္ခန္းထဲေရာက္ေနသည္။ဘယ္ေနရာကိုေရာက္ေနလဲေတာ့သူမသိ။

စိတ္ထဲတြင္လည္းေၾကာက္လာသည္။ႀကိဳးကိုျဖည္ဖို႔အတင္း႐ုန္းေတာ့လုံးဝမရ။ChangMinေၾကာက္လာ၍ငိုမိသည္။သူခုအခ်ိန္တြင္တမ္းတမိသည္ကသူ႕ရဲ႕Hyung။

ထိုစဥ္အခန္းထဲကိုဝင္ေရာက္လာသည့္မိန္းမတစ္ဦးႏွင့္အျခားသူမ်ား........
.................

YoungHoonတို႔ျပင္ဆင္စရာရွိတာေတြျပင္ဆင္ၿပီးသြားေတာ့ကားႏွင့္ထြက္လာလိုက္သည္။Kang Yeo Minရဲ႕အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ၿခံေရွ႕မွာေစာင့္ေနၾကတဲ့သူ႕ရဲ႕အေစာင့္ေတြ။

အကုန္လုံးကိုတိုက္ခိုက္ၿပီးအိမ္ထဲဝင္လိုက္သည္။ထူးဆန္းသည္ကတစ္ေယာက္မွမရွိ။ဒါနဲ႕YoungHoonလည္းေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕သူ႕လူေတြထဲကတစ္ေယာက္ကိုေခၚၿပီးေမးလိုက္သည္။

"သူတို႔ဘယ္မွာလဲ"

"မသိဘူး"

"​ေအာ္...ေတာ္ေတာ္ေလးသစၥာရွိေနတယ္ေပါ့"

YoungHoonေသနတ္ကိုထုတ္ကာေမာင္းတင္ၿပီးထိုလူကိုခ်ိန္ထားလိုက္သည္။YoungHoonစိတ္ထဲသူ႕ကေလးကိုအျမန္ေခၚဖို႔သာသိသည္။ထို႔ေၾကာင့္ဒီလိုလူကိုသတ္လိုက္ရမယ္ဆိုေတာင္ဝန္မေလး။

"ေျပာ...ဒါမင္းကိုအခြင့္အေရးေပးတာ"

ထိုလူမွာလည္းေသနတ္ကိုခ်ိန္ထားတဲ့YoungHoon႐ုပ္ကိုၾကည့္မိေတာ့သနားစိတ္ကင္းမဲ့ေနၿပီးတစ္ကယ္ပစ္မည့္ပုံပင္။ထို႔ေၾကာင့္သူလည္းေၾကာက္အားလန့္အားႏွင့္ChangMinကိုဖမ္းထားသည့္ေျမေအာက္ခန္းလမ္းကိုျပလိုက္သည္။

YoungHoonလည္းက်န္တဲ့အဖြဲ႕သားေတြနဲ႕ဟိုလူျပတဲ့လမ္းအတိုင္းလာလိုက္ေတာ့အခန္းေတြအမ်ားႀကီးရွိတဲ့Hall wayကိုေရာက္သြားသည္။ဘယ္အခန္းထဲမွာChangMinရွိမလဲမသိတာမို႔။တစ္ခန္းဝင္တစ္ခန္းထြက္လိုက္ၾကည့္မိသည္။ငါးခန္းေလာက္ကိုဖြင့္ၾကည့္ၿပီးသြားေပမဲ့ဘယ္သူမွမေတြ႕။ပိုလို႔ပင္ထူးဆန္းသည္ကလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးဘယ္သူမွမေတြ႕။

YoungHoonသတိကိုအတတ္နိုင္ဆုံးကပ္ၿပီးေနာက္တစ္ခန္းကိုဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့
ေျမျပင္ေပၚေလးမွာလဲက်ေနတဲ့သူ႕ကေလး။ေျခေထာက္ေတြလက္ေတြကိုလည္းႀကိဳးခ်ည္ခံထားရၿပီးေၾကာက္ေနရွာသည္။

"Hyung....."

"ကေလး"

ChangMinမွာYoungHoonဝင္လာတာကိုမေပ်ာ္နိုင္ပါ။

"Hyung...မလာနဲ႕"

YoungHoonအခန္းထဲဝင္ရန္လုပ္လိုက္ေတာ့သူ႕ကေလးကမလာနဲ႕ဆိုေပမဲ့ဆက္ေရွ႕တိုးမိလိုက္သည္။ထိုစဥ္အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့Kang Yeo MinကYoungHoonေနာက္ကိုတုတ္ျဖင့္ရိုက္လိုက္သည္။

"အား....."

YoungHoonေနာက္မွတစ္ခ်က္အရိုက္ခံလိုက္ရသျဖင့္စူးစူးဝါးဝါးႀကီးခံစားလိုက္ရၿပီးေျမျပင္ေပၚလဲက်သြားသည္။မ်က္စိေတြမမွိတ္မိခင္ျမင္လိုက္ရသည္ကသူ႕ကိုစိုးရိမ္ႀကီးစြာေအာ္ေခၚေနတဲ့သူ႕ကေလး။
...............

ျဖန္း....(ဒါကေရနဲ႕ပက္လိုက္တဲ့အသံ)

YoungHoonသူမ်က္ႏွာေပၚကိုေရနဲ႕ပက္လိုက္သည္မို႔႐ုတ္တစ္ရက္နိုးလာသည္။

"နိုးလာၿပီပဲ"

ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူ႕ရဲ႕အေဒၚျဖစ္သူKim Mina။

"ခင္ဗ်ား...."

"ဘယ္လိုလဲအိပ္ေရးေကာဝရဲ႕လား...မပူပါနဲ႕ခုမင္းlive showတစ္ခုၾကည့္ရမွာ"

YoungHoonနားမလည္စြာျဖင့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။ခုမွသတိထားမိသည္ကသူေရာက္ေနတာChangMinနဲ႕တစ္ခန္းထဲမလွမ္းမကမ္းမွာလည္းသူ႕ကေလးကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေၾကာက္ေနသည္မသိတုန္ရီေနရွာသည္။သူထၿပီးသြားမယ္အလုပ္....

"ရပ္စမ္း....မင္းကိုငါLive showတစ္ခုၾကည့္ခိုင္းဦးမွာ"

YoungHoonရဲ႕ေခါင္းကိုခ်ိန္ထားတဲ့ေသနတ္ေၾကာင့္ChangMinပို၍လန့္သြားသည္။

"Hyungကိုဘာမွမလုပ္ပါနဲ႕"

"မင္းHyungကိုငါတို႔ဘာမွမလုပ္ပါဘူး...မင္းကိုလုပ္တာကိုပဲထိုင္ၾကည့္ခိုင္းမွာ"

ChangMinေရာYoungHoonမွာမ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။

"ခင္ဗ်ားChangMinေလးကိုဘာလုပ္မွာလဲ"

"အဟက္...အဲ့တာမင္းသိရေတာ့မွာပါ...ဝင္လာခဲ့လိုက္"

ေခၚသံဆုံးတာႏွင့္အခန္းထဲကိုဝင္ေရာက္လာသည့္လူတစ္ဦး။ထိုလူကိုေတြ႕သည္ႏွင့္YoungHoonအေတာ္ေလးပင္လန့္ျဖတ္သြားသည္။သူChangMinေလးကိုဘာလုပ္ေတာ့မလဲဆိုတာေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္လိုက္သည္။

ဝင္လာသည့္သူမွာတူအရင္းျဖစ္သူကိုေတာင္မတရားႀကံစည္တဲ့YoungHoonတို႔Companyကရွယ္ယာရွင္Mr.Misukuပဲျဖစ္ပါတယ္။

"ခင္ဗ်ား....ChangMinနားကိုမသြားနဲ႕"

ထိုလူမွာYoungHoonေျပာသည္ကိုမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီးChangMinဘက္ကိုလာလိုက္သည္။ChangMinေလးမွာေတာ့တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားလ်က္။

"အဟက္....သခင္ေလးKim YoungHoonရဲ႕ခ်စ္သူကခ်စ္စရာေလးပဲ"

ထိုလူမွာChangMin ပါးကိုပြတ္ရင္းေျပာသည္မလို႔YoungHoonေဒါသထြက္ကာထိုလူကိုထ ထိုးရန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္းKangYeoMinရဲ႕လူေတြကသူ႕ကိုခ်ဳပ္လိုက္ၾကသည္။

"ခင္ဗ်ား...ChangMinကိုမထိနဲ႕"

"ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...ကြၽန္ေတာ္ကေျပာရင္ပိုလုပ္ခ်င္တယ္"

ေျပာရင္းပင္ChangMinရဲ႕အေပၚဝတ္cardiganကိုေလးကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့YoungHoonေဒါသဂိတ္ဆုံးေရာက္သြားသည္။ေနာက္အထဲကshirtကၾကယ္သီးေတြတစ္လုံးခ်င္းစီျဖဳတ္ၿပီးအရသာခံေနေသာထိုလူကိုၾကည့္ၿပီးYoungHoonဘယ္လိုမွေဒါသေတြကထိန္းမရ။

ChangMinေလးမွာေတာ့ေၾကာက္ေန႐ုံမွတစ္ပါးဘာမွမလုပ္နိုင္ခဲ့။အခ်ဳပ္ခံထားရတဲ့သူ႕Hyungကိုၾကည့္ၿပီးငိုေန႐ုံမွ်သာ။သူ႕အဝတိေတြကိုခြၽတ္ေနတဲ့လူကိုေၾကာက္စိတ္ထက္သူ႕Hyungကိုတစ္ခုခုမ်ားလုပ္လိုက္ေလမလားဆိုတဲ့ေၾကာက္စိတ္ကပိုဆိုးေနသည္။

လူစိတ္မရွိတဲ့Kim Minaနဲ႕Kang Yeo Minမွာေတာ့ထိုင္ၿပီးၾကည့္ေနၾကသည္။

"ဟိူလူခုခ်က္ခ်င္းရပ္.....Kim Minaခင္ဗ်ားCompanyကိုအပိုင္လိုခ်င္တာမလား"

႐ုတ္တစ္ရက္YoungHoonေျပာလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္အကုန္လုံးရပ္သြားၾကသည္။Kim Minaကေတာ့YoungHoonကိုၾကည့္ကာ

"မင္းကသေဘာေပါက္ျမန္သားပဲ"

"ခင္ဗ်ားသိပ္လိုခ်င္လွပါတယ္ဆိုတဲ့Companyကိုကြၽန္ေတာ္ေပးမယ္ဒါေၾကာင့္ChangMinကိုအခုခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပး"

"Hyungမေပးနဲ႕"

ChangMinမွလွမ္းေအာ္ေသာ္လည္းYoungHoonဂ႐ုမစိုက္။သူခ်စ္ရတဲ့သူ...သူတန္ဖိုးထားရတဲ့သူကလြဲဘယ္အရာမွအေရးမႀကီး။

"ေကာင္းၿပီေလဒါဆို"

Kim Minaမွမ်က္စပစ္ျပလိုက္​ေတာ့YoungHoonကိုခ်ဳပ္ထားတဲ့သူေတြကသူ႕ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ၿပီးMr.Misukuမွာလည္းChangMinနားမွထလိုက္သည္။လႊတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္YoungHoonလည္းChangMinနားေလးကိုျမန္ျမန္သြားလိုက္ၿပီးဖက္လိုက္သည္။ၿပီး​ေတာ့ခ်ည္ထားသည့္ႀကိဳးမ်ားကိုျဖည္ေပးၿပီးChangMinမ်က္ႏွာေလးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ.....

"ကေလးဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူးေနာ္"

"Hyung....သူ႕ကိုဘာလို႔...."

"ရႉး......မေျပာနဲ႕ကေလး...ကိုယ့္မွာကေလးကလြဲၿပီးဘယ္အရာမွအေရးမႀကီးဘူးကိုယ္စီစဥ္ထားတာေတြရွိပါတယ္"

YoungHoon ChangMinနားနားေလးကိုမသိမသာေလးကပ္ၿပီးစကားတစ္ခ်ိဳ႕ေျပာလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့သူဝတ္လာတဲ့Jacketကိုသူ႕ကေလးကိုအေပၚကေနၿခဳံေပးလိုက္သည္။

"ကဲမင္းတို႔အလြမ္းသယ္လို႔ၿပီးၿပီဆိုေတာ့YoungHoonဒီမွာလက္မွတ္လာထိုး"

YoungHoonထမယ္အလုပ္သူ႕လက္ကိုဆြဲထားတဲ့ChangMin...။လက္မွတ္မထိုးေပးလိုက္ပါနဲ႕ဟူေသာအၾကည့္ေလးမ်ားျဖင့္ၾကည့္လာေသာ္လည္းYoungHoon ChangMinလက္ေလးေတြကိုအသာေလးဆုပ္ကိုင္ၿပီးဖယ္ခ်ကာဘာမွမစိုးရိမ္ပါနဲ႕ဟူေသာအၾကည့္ျဖင့္ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။

ChangMin's pov - ငါ့ေၾကာင့္....Hyungကငါ့ေၾကာင့္ဒီလိုေတြျဖစ္ရတာ

ChangMinေတြးကာငိုေနမိသည္။

YoungHoonလက္မွတ္ထိုးမယ္အလုပ္ဒုန္းခနဲဟူေသာအသံနဲ႕အတူဝင္ေရာက္လာသည့္သူတစ္ဦး။

"JuYoen"

"ChangMin nah....YoungHoon sunbae"

JuYeonမွာတစ္ခုခုျဖစ္ၿပီဆိုတာသိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္SunWooနဲ႕ChanHeeကိုအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးၿပီးသူ႕အဖိုးအိမ္ကိုထြက္လာလိုက္သည္။အေစာင့္မ်ားကိုတိုက္ခိုက္ကာဝင္သြားသည့္YoungHoonတို႔ကိုေတြ႕ေတာ့သူအျမန္ပင္လိုက္ဝင္လိုက္ၿပီးအခုလိုမ်ိဳးေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။

သူဝင္လာလာျခင္းမွာပဲKang Yeo Minရဲ႕လူေတြကသူ႕ကိုဝိုင္းဖမ္းမယ္လုပ္ေတာ့အျမန္ပင္ျပန္လည္တိုက္ခိုက္တဲ့JuYeon။YoungHoonလည္းအခြင့္အေရးကိုေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်ကာက်န္တဲ့လူေတြကိုဝိုင္းတိုက္ခိုက္လိုက္ၿပီးChangMinေလးကိုထိတဲ့ဟိုလူကိုလည္းရစရာမရွိေအာင္ကိုထိုးပစ္သည္။

ChangMinေလးမွာေတာ့ေၾကာက္၍ေထာင့္ေလးအေျပးသြားပုန္းမိသည္။Kang Yeo Minနဲ႕Kim Minaကေတာ့စာခ်ဳပ္ကိုယူကာထြက္ေျပးရန္ႀကံလိုက္ေတာ့YoungHoonမွအျမန္တားလိုက္သည္။

Kang Yeo Minနဲ႕တိုက္ရင္းခိုက္ရင္းအေျခအေနမေကာင္းသည္မို႔.....

"JuYeon nah ChangMinေခၚၿပီးေျပးေတာ့"

"Hyung....ကြၽန္​ေတာ္မသြားဘူး"

ChangMinမွေျပာလိုက္သျဖင့္YoungHoonလည္းChangMinကိုၾကည့္ကာၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး....

"လိုက္သြားပါကိုယ္ျပန္လာမွာမလို႔လိုက္သြားလိုက္ေနာ္ကေလးကလိမၼာပါတယ္"

JuYeonလည္းChangMinကိုေခၚရန္ဆြဲထူလိုက္ေတာ့ထေတာ့ထလာေပမဲ့မေ႐ြ႕။YoungHoonလည္းKang Yeo Minနဲ႕တိုက္ေနတုန္းလဲက်သြားသည္။ၿပီးေတာ့ဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာKang Yeo Minမွေသနတ္ထုတ္ၿပီးYoungHoonကိုခ်ိန္ၿပီးပစ္လိုက္သည္။

"ဒိုင္း!!!!!!"

"Hyung!!!!!!!"

Kang Yeo Minက​ေတာ့ပစ္ၿပီးအျမန္ထြက္ေျပးသြားသည္။

ChangMinမွာေတာ့လဲက်ေနတဲ့YoungHoonဆီေျပးသြားလိုက္သည္။

"Hyung....Hyung....သတိထားဦးေလ"

"ကေလး...ဘာလို႔ခုထိမသြားေသးတာလဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ကဘာလို႔သြားရမွာလဲHyungမပါဘဲမသြားဘူး"

"ကေလးကိုယ္အဆင္ေျပပါတယ္ဒါေၾကာင့္သြားေတာ့ေနာ္"

YoungHoon JuYeonကိုမ်က္စပစ္ျပလိုက္ေတာ့JuYeonလည္းChangMinကိုမခ်ီကာထြက္လာလိုက္သည္။

"မျဖစ္ဘူး....JuYeonငါ့ကိုလႊတ္....Hyungကိုမထားခဲ့ဘူး"

YoungHoon's pov - ကေလးကိုကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ

ChangMinေလးရဲ႕ငိုေႂကြးေအာ္ျမည္သံဟာၾကားရသူဖို႔အရမ္းပင္ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလြန္းေနသည္။သူခ်စ္ရတဲ့သူကိုဆုံးရႈံးလိုက္ရၿပီဆိုတဲ့စိတ္ကသူ႕အားႏွိပ္စက္ေနသည္။JuYeonကိုလည္းဘယ္ေလာက္ပဲရိုက္ထုတ္ေျခေထာက္နဲ႕ကန္ကန္လုံးဝမလႊတ္ေပး။ChangMinရင္ဘတ္ထဲဓားျဖင့္ထိုးႏွက္ေနသည့္ႏွယ္နာက်င္လြန္းေနပါသည္။

ChangMin's pov - Hyungနဲ႕ကြၽန္ေတာ္မေဝးခ်င္ဘူး

________________________________________

ဒီအပိုင္းကေတာ့နည္းနည္းမ်ားတယ္ေနာ္။ရႈပ္ေနတာလည္းရွိေကာင္းရွိနိုင္ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ေနာက္အပိုင္းေတြဖတ္ၾကည့္လိုက္ပါဦး။ေနာက္တစ္ပိုင္းႏွစ္ပိုင္းေလာက္ဆိုၿပီးပါၿပီ။

Thanks for reading🌸