"ကြၽန္ေတာ္Kim Minaကိုရေအာင္ရွင္းမယ္"

ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့အတြင္းေရးမႉးMoonၿပဳံးလိုက္ၿပီး....

"ဒါဆိုအဆင္သင့္ျပင္ထားပါေတာ့သခင္ေလး"

YoungHoonလည္းေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့အတြင္းေရးမႉးMoonမွ...

"ဒီေန႕ေတာ့သခင္ေလးအနားယူလိုက္ပါဦးမနက္ျဖန္မွကြၽန္ေတာ္တို႔စၾကတာေပါ့"

"ေကာင္းပါၿပီ"

ဒီလိုနဲ႕YoungHoonနဲ႕ChangMinလည္းကားရပ္ထားတဲ့ေနရာဆီျပန္လာလိုက္တယ္။

"ChangMin nah"

ကားထဲကိုဝင္မလိုလုပ္ေတာ့YoungHoonမွေခၚလိုက္သျဖင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။YoungHoonမွာChangMinနားေလးကိုတစ္လွမ္းတိုးလိုက္ၿပီးChangMinမ်က္ႏွာေလးအားေသခ်ာၾကည့္ကာ....

"ေက်းဇူးပါပဲChangMin nahကိုယ္နဲ႕တူတူရွိေနေပးလို႔"

ChangMinမွာတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး...

"ရပါတယ္Hyungရဲ႕မလိုပါဘူးကြၽန္ေတာ္ကHyungအဆင္ေျပရင္ၿပီးတာပဲ"

ChangMinစိတ္ထဲတြင္သူYoungHoonအေပၚခ်စ္မိေနၿပီလားဆိုတာေတာ့မသိေပမဲ့သူသိတာကYoungHoonအဆင္ေျပဖို႔ရယ္နဲ႕ေပ်ာ္႐ႊင္ဖို႔ရယ္ကသာအဓိကက်ေနပါသည္။သူYoungHoonနဲ႕ရွိရင္အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ခံစားခ်က္ကိုခံစားမိေပမဲ့ဘာလဲဆိုတာသူမသိခ်င္။ဒီတိုင္းYoungHoonနဲ႕ရွိေနရရင္ကိုသူေပ်ာ္ပါသည္။

..............................

Hyungဗိုက္မဆာဘူးလား"

"အင္းနည္းနည္းေတာ့ဆာသလိုပဲ"

"အာ့ဆိုကြၽန္ေတာ္တို႔ေတာ့ပိုကီသြားစားၾကမလား"

"ေတာ့ပိုကီ????"

"အင္းေလHyungမစားဖူးဘူးလို႔ေတာ့မေျပာနဲ႕ေနာ္"

"စားဖူးပါတယ္မစားျဖစ္တာၾကာေနလို႔ပါ"

"ဒါဆိုခုသြားစားရေအာင္ေလေနာ္"

YoungHoonမွာသူ႕ေဘးကေနေတာ့ပိုကီစားခ်င္လို႔ပူဆာေနတဲ့ကေလးေလးကိုၾကည့္ၿပီးအူယားလို႔မဆုံး။ၿပီးေတာ့စခ်င္လာတာနဲ႕.....

"မရပါဘူးChangMinရဲ႕ေတာ့ပိုကီကစပ္တယ္စားရင္ဗိုက္ေအာင့္လိမ့္မယ္မစားနဲ႕"

"သိပ္မစပ္တာစားမယ္ေလ ေနာ္....ေနာ္လို႔"

"No"

"ဟြန့္....ေစာနကေတာ့ေက်းဇူးတင္တယ္ေလးဘာေလးနဲ႕ခုေတာ့ပိုကီသြားစားဖို႔ၾကေတာ့လိုက္မပို႔ဘူးသူေခၚလို႔လည္းလာရေသးတယ္"

YoungHoonမွာႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ကာစိတ္ဆိုးေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးအသဲေတြအူေတြယားလြန္းလို႔ကားကိုလမ္းေဘးခ်ရပ္လိုက္သည္။

"Hyungဘာလို႔ကားရပ္လိုက္တာတုန္းကြၽန္ေတာ္အိမ္ျပန္ရဦးမွာေလ"

"ဟင့္အင္းမျပန္ရပါဘူး"

"ဘာလို႔တုန္း"

"ေစာနကပဲေတာ့ပိုကီစားခ်င္တယ္ဆိုအဲ့တာသြားစားမယ္ေလ"

"အင္း...ဒါေပမဲ့ကားကိုဘာလို႔ရပ္လိုက္တာတုန္း"

"ဒီတိုင္းပဲ"

"ထားလိုက္အာ့ဆိုလည္းေတာ့ပိုကီသြားစားရေအာင္"

ေစာနကစိတ္ဆိုးလို႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ေနတစ္ေယာက္ကခ်က္ခ်င္းမ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးျဖင့္ပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြေပၚေအာင္ၿပဳံးကာၾကည့္လာေသာေၾကာင့္YoungHoonရင္ထဲေနာက္တစ္ဖန္ကုလားဘုရားပြဲလွည့္ေနျပန္သည္။

YoungHoon's pov - ကေလးရယ္ကိုယ့္ကိုအဲ့လိုမၿပဳံးျပပါနဲ႕ကိုယ္စိတ္မထိန္းနိုင္ရင္ဆြဲနမ္းမိလိမ့္မယ္

ဆိုင္ေရာက္ေတာ့YoungHoonမွာမစားဘဲသူ႕ကေလးေလးအားရပါးရစားေနပုံကိုၾကည့္ၿပီးၾကည္ႏူးကာဝမ္းသာပီတိဂြမ္းဆီထိေနပါေတာ့တယ္။ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ဖက္ရယ္အစပ္စားလို႔နီရဲေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးရယ္ကအလြန္ပင္အသဲယားစရာေကာင္းေနတယ္။သူၾကည့္ေနတာဘယ္ေလာက္ပင္ၾကာသြားသည္မသိChangMinေခၚေတာ့မွသတိျပန္ဝင္လာသည္။

"Hyung....Hyung.....YoungHoon Hyung!"

"ေအာ....ဟင္....ေျပာChangMin nah"

""Hyungဘာေတြအဲ့ေလာက္ေတာင္ေငးေနတာတုန္းမစားဘူးလား"

"အင္း...စားပါ့မယ္"

ႏွစ္ေယာက္သားစားၿပီးသြားၾကေတာ့အစပ္ေျပေရခဲမုန့္ေလးကိုယ္စီစားရင္းကားဆီလာခဲ့ၾကတယ္။ဒီေန႕ေလးဟာမသိရင္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕Dateေလးလိုပဲ။Dateမဟုတ္တဲ့Dateေလးေပါ့။
..........................

ေနာက္ေန႕ၾကေတာ့YoungHoonလည္းChangMinကိုထပ္ေခၚၿပီးအတြင္းေရမႉးMoonဆီထပ္သြားလိုက္ၾကတယ္။အတြင္းေရးမႉးMoonကႏွစ္ေယာက္လုံးကိုYoungHoon Appaထားေပးခဲ့တဲ့အဖြဲ႕ရွိရာဆီေခၚသြားလိုက္တယ္။ဂိုဏ္းလိုပုံစံမ်ိဳးနဲ႕ဖြဲ႕ထားတဲ့YoungHoon Appaရဲ႕အထူးအဖြဲ႕ကနိုင္ငံျခားမွာသူလွ်ိုအလုပ္လုပ္ၾကတဲ့သူေတြျဖစ္ၾကတယ္။YoungHoon Appaကထိုလူေတြကိုရေအာင္စုၿပီးအဖြဲ႕ဖြဲ႕ထားကာသူ႕သားအနာဂတ္အတြက္အေထာက္အပံ့သေဘာမ်ိဳးနဲ႕ထားခဲ့လိုက္တယ္။ဒါကိုသိသူကအတြင္းေရးမႉးMoonတစ္ေယာက္ထဲပင္။YoungHoon Ommaေတာင္ဒီကိစၥကိုမသိခဲ့ပါ။

အတြင္းေရးမႉးMoonကအားလုံးကိုရွင္းျပၿပီးတဲ့ေနာက္YoungHoonကိုလည္းဒီမွာေလ့က်င့္ဖို႔ေျပာလိုက္တယ္။YoungHoonအလယ္တန္းတုန္းကAppaပို႔သည့္အတြက္ဂ်ဴဒိုသင္တန္းေတာ့သြားဖူးသည္။နည္းနည္းေတာ့တိုက္တတ္ခိုက္တတ္ေပမဲ့ေနာက္ပိုင္းဘယ္လိုေတြႀကဳံလာမလဲဆိုတာမသိနိုင္တာမလို႔YoungHoonကိုေလ့က်င့္ခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုေန႕မွစၿပီးYoungHoonပိတ္ရက္တိုင္းနီပါးလာကာေလ့က်င့္ျဖစ္သည္။ေဒၚေလးသံသယမဝင္ေအာင္လည္းသူငယ္ခ်င္းႏွင့္အတူတူလည္မည္ေျပာကာထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္။သူ႕ေဒၚေလးမွာေတာ့YoungHoonတစ္ေယာက္အရင္လိုပုံမွန္ျပန္ျဖစ္လာသည္ဟုပဲေတြးကာနည္းနည္းမွေတာ့သံသယမဝင္မိ။အဲ့လိုျဖစ္ေအာင္လည္းYoungHoonကပိပိရိရိလုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။သြားတိုင္းလည္းChangMinကိုေခၚသြားေလ့ရွိသည္။ChangMinမွာလည္းတစ္ခ်က္မွၿငိဳျငင္ျခင္းမရွိလိုက္ကူေပးသည္။ခုလည္းYoungHoonေလ့က်င့္ေနတာကိုထိုင္ၾကည့္ရင္းေစာင့္ေပးေနမိသည္။YoungHoonမွာလည္းသူဘယ္ေလာက္ပဲေလ့က်င့္ထားလို႔ပင္ပန္းပါေစသူ႕ကိုထိုင္ေစာင့္ေပးေနတဲ့ခ်စ္စရာေကာင္ေလး...တစ္မ်ိဳးေျပာရလွ်င္သူ႕ရဲ႕ကေလးေလးမ်က္ႏွာကိုျမင္ရရင္စိတ္ေတြခ်မ္းသာၿပီးေမာေနသမွ်ေတြအကုန္ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္သည္။
ခုလည္းသူ႕ကိုထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ပုံေလးကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းေနသည္။ေလ့က်င့္တာၿပီးသြားေတာ့YoungHoon ChangMinဆီသြားလိုက္သည္။

ရိုးရိုးShirtအျဖဴနဲ႕အားကစားေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္ကိုပဲဝတ္ဆင္ထားတဲ့YoungHoonဟာရိုးရိုးေလးနဲ႕ကိုေခ်ာလြန္းေနတယ္။ခုမွေလ့က်င့္ၿပီးတာျဖစ္တာမလို႔ျဖဴဥေနတဲ့အသားအရည္ေပၚမွာတင္ေနတဲ့ေခြၽးစက္ေလးေတြကအလြန္ပင္ဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းေနတယ္။လွမ္းလာေနရင္းနဲ႕ဆံပင္ကိုလက္နဲ႕သပ္တင္လိုက္ေတာ့ၾကည့္ေနတဲ့ChangMinေလးမွာအသက္ရႉပင္မမွန္ခ်င္ေတာ့။

ChangMin's pov - ဘယ္လိုေတာင္ေခ်ာရက္တာလဲHyungရယ္

"ေစာင့္ေနတာၾကာသြားလား"

"ဟင့္အင္းမၾကာပါဘူးHyungရဲ႕"

"အာ့ဆိုကိုယ္ခနေရခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့Hyung"

YoungHoon Appaကထိုအဖြဲ႕အတြက္အိမ္နဲ႕ၿခံကိုပါဝယ္ထားျခင္းျဖစ္တာေၾကာင့္အကုန္အဆင္သင့္ပင္။ထိုအိမ္မွာလည္းYoungHoonနာမည္နဲ႕ဝယ္ထားတဲ့အိမ္ပင္ျဖစ္သည္။

YoungHoonေရခ်ိဳးၿပီးဆင္းလာေတာ့ေအာက္ထပ္ကဧည့္ခန္းမွာသူ႕ကိုထိုင္ေစာင့္ေနတဲ့ကေလးေလး။

"ေအာ္...Hyungေတာင္ၿပီးၿပီပဲဒါဆိုကြၽန္ေတာ္တို႔ျပန္ေတာ့မလား"

"အင္း...ဒါေပမဲ့အိမ္ကိုေတာ့မျပန္ေသးဘူး"

"ဘယ္သြားစရာရွိေသးလို႔လဲHyungရဲ႕"

YoungHoonမွာသူ႕ကိုစိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕သူေခၚတိုင္းလည္းလိုက္...ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာထိုင္ေစာင့္ေပးေနတတ္တဲ့ကေလးေလးကိုသူဒီေန႕ေတာ့စိတ္တိုင္းက်သြားခ်င္တဲ့ေနရာလိုက္ပို႔ေပးမယ္ဟုဆုံျဖတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ဒါေၾကာင့္ေလ့က်င့္တာကိုေတာင္နည္းနည္းပဲလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

"ဒီေန႕ChangMinသြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြကိုယ္လိုက္ပို႔ေပးမလားလို႔....ဘယ္သြားခ်င္တုန္း"

"ရပါတယ္Hyungရဲ႕.....မလိုပါဘူးHyungလည္းပင္ပန္းေနၿပီပဲကို"

"ဟင့္အင္း....ကိုယ္ကလိုက္ပို႔ေပးခ်င္လို႔ပါ"

ChangMinလည္းသူ႕ကိုဒီလိုမ်ိဳးသူသြားခ်င္တဲ့ေနရာလိုက္ပို႔ေပးမယ္ဆိုတာကိုသူမျငင္းခ်င္ပါသူလည္းHyungနဲ႕တူတူေလွ်ာက္လည္ခ်င္သည္။ဒါေပမဲ့Hyungကပင္ပန္းေနၿပီေလၿပီး​ေတ့ာCompanyအလုပ္ေတြကလုပ္ရဦးမယ္မလား။သူအဲ့လိုေတာ့YoungHoonအေပၚမရက္စက္ခ်င္ပါ။ဒါေၾကာင့္သူအႀကံတစ္ခုေပၚလာသည္။

"အာ့ဆို....Hyungကြၽန္ေတာ့္ကိုMarketခနလိုက္ပို႔ေပးပါလား"

"Marketကို....ဘာလို႔တုန္းChangMinရဲ႕သြားစရာေနရာေတြဒီေလာက္အမ်ားႀကီးကို"

"Hyungေရာက်န္တဲ့လူေတြေရာၿပီးေတာ့အတြင္းေရးမႉးMoonလည္းပင္ပန္းေနၾကၿပီမလားအဲ့ေတာ့ခုလည္းညေနေရာက္ခါနီးေနၿပီဆိုေတာ့ကြၽန္​ေတာ္တစ္ခုခုခ်က္ေကြၽးခ်င္လို႔ပါအျပင္သြားလည္မွာထက္စာရင္ဒီမွာပဲတစ္ခုခုခ်က္စားလိုက္တာေကာင္းတယ္မလား"

YoungHoonစိတ္ထဲေတာ္​ေတာ္ေလးဝမ္းသာမိသြားသည္။ChangMinေလးမွာသူႀကိဳက္တဲ့ေနရာေတြသြားလို႔ရေပမဲ့ခုေတာ့အကုန္လုံးတြက္ေတြးေပးၿပီးသူကိုယ္တိုင္ေတာင္ခ်က္ေကြၽးမွာဆိုေတာ့ChangMinကိုသူေတာ္ေတာ္ေလးခ်ီးက်ဴးမိသြားသည္။

"ေကာင္းပါၿပီအာ့ဆိုလည္းChangMinသေဘာ"

ဒီအိမ္မွာကပုံမွန္စားဖို႔ေသာက္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္အဖြဲ႕ထဲကနည္းနည္းခ်က္တတ္တဲ့သူကလုပ္ေပးေနၾကမလို႔ခ်က္စရာျပဳတ္စရာေတြေတာ့အဆင္သင့္ရွိသည္။YoungHoonလည္းChangMinနဲ႕တူတူMarketကိုေစ်းဝယ္ထြက္လာလိုက္ၾကသည္။

"ChangMinကဟင္းခ်က္တတ္တာလား"

"ဟုတ္တယ္Hyung Ommaမအားတဲ့ေန႕ေတြဆိုNoonaတို႔ကိုကူရင္းနဲ႕ခ်က္တတ္သြားတာ"

"ေအာ္...အာ့ဆိုဒီေန႕ChangMinလက္ရာကိုစားရေတာ့မွာေပါ့"

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေစ်းဝယ္ထြက္ေနရင္းမလွမ္းမကမ္းကေနျမင္လိုက္တဲ့သူႏွစ္ဦးရွိပါတယ္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့အျခားသူမဟုတ္SunWooနဲ႕ChanHeeတို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

"SunWoo yah ဟိုမွာChangMinနဲ႕YoungHoon sunbaeမလား"

SunWooလည္းChanHeeျပတဲ့ေနရာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့......

"ဟင္....ဟုတ္သားပဲသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကဒီကိုဘာလာလုပ္ၾကတာလဲ"

"ေအာ္....Marketကိုလာမွေတာ့ေစ်းလာဝယ္တာေပါ့"

"အဲ့တာကသိတယ္ေလႏွစ္ေယာက္သားကဘယ္လိုမလို႔တူတူေစ်းဝယ္လာတာလဲလို႔ေမးခ်င္တာဝယ္ေနတဲ့ပစၥည္းေတြကိုလည္းၾကည့္ဦးအမ်ားႀကီးပဲ"

"ဟုတ္သားပဲေနာ္......ထားပါေလႏွစ္ေယာက္သားေစ်းဝယ္ရင္းေတြ႕တာေနမွာပါ"

"ေအးအဲ့လိုပဲေတြးလိုက္ပါ့မယ္"

ႏွစ္ေယာက္သားကေတာ့အဲ့လိုပဲေတြးမယ္လို႔စိတ္ကူးထားေပမဲ့တစ္ကယ္တမ္းက်ေတာ့သိခ်င္စိတ္ေတြကတစ္ဖြားဖြား....ေက်ာင္းေရာက္မွေမးမယ္လို႔စဥ္းစားၿပီးသူတို႔လည္းျပန္လာလိုက္ၾကေတာ့တယ္။ဟိုဘက္ကႏွစ္ေယာက္သားကေတာ့ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေစ်းေတြဝယ္လို႔ေပါ့။ေက်ာင္းဖြင့္ရင္ေတာ့သူတို႔ကိုေမးခြန္းေတြတစ္စီတစ္တန္းႀကီးေမးမယ္ဆိုတာေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားမသိၾကပါေလ။

Time skip......

YoungHoon နဲ႕ ChangMinတို႔ႏွစ္ေယာက္တူတူေစ်းဝယ္ၿပီးျပန္လာေတာ့ChangMin ဟင္းခ်က္ဖို႔မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္သြားလိုက္တာေပါ့။YoungHoonမွာChangMinကိုကူေပးခ်င္ေပမဲ့သူကိုယ္တိုင္ကလည္းဘာမွမလုပ္တတ္တာတစ္ေၾကာင္း.....ChangMinကလည္းသူ႕ကိုပင္ပန္းေနမွာစိုး၍မကူခိုင္းတာကတစ္ေၾကာင္းဆိုေတာ့သူလည္းChangMinဟင္းခ်က္ေနတာေလးကိုပဲတိတ္တခိုးေလးလွမ္းၾကည့္ေနေတာ့တာေပါ့။

Apron ပန္းေရာင္ေလးကိုဝတ္ထားၿပီးေတာ့ဟင္းခ်က္ေနတဲ့သူ႕ကေလးေလးကခုၾကေတာ့လည္းတစ္ကယ့္ကိုအိမ္ရွင္မေလးတစ္ေယာက္လို။YoungHoonဖုန္းတစ္ခ်က္ထုတ္ၿပီးေတာ့သူမသိခင္ေလးအျမန္ဓာတ္ပုံရိုက္လိုက္တယ္။ChangMinရွိရာမီးဖိုေခ်ာင္ထဲကိုဝင္သြားလိုက္ေတာ့......

"​ေအာ္...Hyungဗိုက္ဆာေနၿပီလား"

"ဟင့္အင္း..မဆာေသးပါဘူးChangMinဟင္းခ်က္ေနတာကိုလာၾကည့္တာ"

"အင္းပါခနေလးေတာ့ေစာင့္ဦးေနာ္ဟင္းရည္ကနဲနဲလိုေနေသးလို႔"

သူ႕ကိုလည္း​ေျပာလည္းေျပာဟင္းရည္အိုးေလကိုလည္းေမႊေနတဲ့သူ႕ကေလးေလးကအလြန္ပင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းလွပါတယ္။ၿပီးေတာ့ဟင္းရည္ကိုဇြန္းေလးနဲ႕ခပ္ၿပီးအရသာစမ္းေနတဲ့ပုံေလးကလည္းအလြန္ပင္အသည္းယားလြန္းလို႔YoungHoonစိတ္ထဲဖက္နမ္းခ်င္တာကိုမနည္းမ်ိဳသိပ္ထားရတယ္။

ခနၾကာေတာ့ဟင္းေတြလည္းအကုန္ရၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ChangMinလည္းYoungHoonကိုေျပာကာက်န္တဲ့လူေတြကိုသြားေခၚလိုက္တယ္။

"Hyung nimတို႔ညစာစားလို႔ရပါၿပီေနာ္"

"ဟင္..?ညစာက....ဘယ္တုန္းကခ်က္လိုက္တာတုန္း"

က်န္တဲ့သူေတြကသူတို႔ဘာသာေနေနၾကတာဆိုေတာ့ChangMinတို႔ေစ်းသြားဝယ္ၿပီးဟင္းခ်က္တာကိုဘယ္သူမွမသိလိုက္ၾကပါ။

ထမင္းစားပြဲနားကိုေရာက္ေတာ့အကုန္လုံးမ်က္လုံးမ်ားပင္ျပဴးသြားရေလသည္။ဟင္းမ်ားလည္းစားပြဲအျပည့္ေနရာယူလ်က္အရသာမေျပာနဲ႕အနံ႕ရတာနဲ႕တင္ဟင္းေတြကအရသာရွိမယ္မွန္းခန႔္မွန္းနိုင္သည္။ခ်က္ထားသည့္တုံယမ္းဟင္းရည္မွာလည္းအေငြ႕တစ္ေထာင္းေထာင္းထကာလူကိုစားခ်င္ေအာင္ဆြဲေဆာင္ေနသေယာင္။

"ဒါေတြအကုန္လုံးကိုဒီကအကိုေလးတစ္ေယာက္တည္းခ်က္ထားတာလား"

"ဟုတ္ပါတယ္"

"ဝါး......မိုက္လိုက္တာ"

အကုန္လုံးလည္းစားၾကည့္ၾကေတာ့အရသာမွာေျပာစရာမလိုေလာက္ေကာင္းသျဖင့္အဖြဲ႕ထဲမွအငယ္ဆုံးေလးက.....

"ဝါး....သခင္ေလးရဲ႕ခ်စ္သူကဟင္းခ်က္ေတာ္လိုက္တာ"

ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ChangMinတစ္ေယာက္ဟင္းရည္ေသာက္ေနရင္းပင္သီးသြားေလးေတာ့သည္။YoungHoonတစ္ေယာက္ကေတာ့ၿပဳံးမိသြားတာေပါ့။အတြင္းေရးမႉးMoonမွ....

"မင္းမဟုတ္တာေတြမေျပာစမ္းနဲ႕ဒါသခင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္း"

"​ေအာ္....ကြၽန္ေတာ္ကမသိလို႔ေနာ္...သခင္ေလးကအဲ့ဒီ့အကိုေလးကိုဆိုခနခနလွမ္းၾကည့္ေနလို႔ေလ...ေလ့က်င့္ေနရင္းနဲ႕လည္းလွမ္းၾကည့္ေနတာမလို႔"

အငယ္ဆုံးေလးကပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွိသူၿပီၿပီသူ႕စိတ္ထဲမွာရွိတာကိုေျပာလိုက္ေတာ့ဒီတစ္ခါသီးသြားသူကYoungHoonပင္။ၿပီးေတာ့ChangMinဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ထမင္းကိုသာငုံ႕စားေနေလရဲ႕။

"အငယ္ေလး...မင္းစားစရာရွိတာဆက္စားမလားpush upအခါတစ္ရာလုပ္မလား"

အတြင္းေရးမႉးMoonမွထပ္ေငါက္လိုက္ေတာ့ေခါင္းေလးငုံ႕ကာထမင္းဆက္စားေနလိုက္သည္။

"ဟို...အကိုေလးစိတ္မရွိနဲ႕ေနာ္အငယ္ေလးကအဲ့လိုပဲသူေျပာခ်င္ရာဇြတ္ေျပာတာ"

"ဟုတ္....ရပါတယ္ဗ်"

ဒီလိုနဲ႕စားေသာက္ၿပီးၾကေတာ့YoungHoonလည္းChangMinကိုအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးလိုက္တယ္။သူတို႔အိမ္ကိုေတာ့မုသာဝါဒေပါင္းစုံနဲ႕ဆင္ေျခေပးထားရတာေပါ့။အမွန္ေတာ့ChangMinကလိမ္ေျပာတတ္တဲ့ကေလးေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ။ဒါေပမဲ့သူYoungHoonကိုလိုက္ကူေပးတာေျပာမိရင္YoungHoonဖုံးကြယ္ထားခ်င္တဲ့အေၾကာင္းအရာတစ္ခ်ိဳ႕သိသြားၿပီးYoungHoonပဲေနရခက္မွာကိုသူစိုးရိမ္သည့္အတြက္လိမ္ေျပာထားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

____________________________________

ကဲဒီမွာရပ္မယ္ေနာ္ဆက္ေရးရင္ဒီထက္ရွည္သြားမွာစိုးလို႔ပါ😅စာလုံးေရလည္း2000ေက်ာ္ေနၿပီဆိုေတာ့.....