တိုးရင္းတိုးရင္း..........ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုထိခါနီးေလးမွာ.........

"ေဒါက္  ေဒါက္"

တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ႏွစ္ေယာက္လုံးသတိျပန္ဝင္ၿပီးခြာလိုက္ၾကသည္။YoungHoonလည္းကိုင္ထားမိတဲ့လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုလႊတ္လိုက္မိသည္။ChangMinမွာေတာ့ရွက္လြန္း၍မ်က္ႏွာေတြေကာနား႐ြက္ေတြေကာနီရဲကာtowelေလးကိုသြားလွမ္းဖို႔ထလိုက္သည္။YoungHoonကေတာ့တံခါးနားသြားၿပီးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့..........

"ေအာ္...သခင္ေလးအတြင္းေရးမႉးMoonေခၚခိုင္းလိုက္လို႔"

"အင္းလာခဲ့မယ္"

YoungHoon's pov - သာသနာဖ်က္ေကာင္နမ္းခါနီးေလးကိုကြာ

တံခါးလာေခါက္တဲ့သူကတစ္ျခားလူမဟုတ္အဖြဲ႕ထဲမွအငယ္ေလးသာျဖစ္တယ္။YoungHoonလည္းသူ႕ကေလးေလးကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့towelလွမ္းေနတာကိုျမင္လိုက္တယ္။

"ကိုယ္ဆင္းႏွင့္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္အတြင္းေရးမႉးMoonေခၚေနလို႔"

ChangMinမွာေတာ့YoungHoonအားမၾကည့္ဘဲ.....

"အင္းHyung...ဟိုဟာေဖ်ာ္ရည္ကဧည့္ခန္းထဲကစားပြဲေပၚမွာေနာ္"

"အင္းအင္းကိုယ္ေသာက္လိုက္မယ္"

ChangMinမွာtowelလွမ္းေနရင္းေစာနကကိစၥကိုျပန္ေတြးမိကာရွက္လြန္းလို႔မ်က္ႏွာေလးကိုလက္ျဖင့္အုပ္ထားေလးသည္။

ChangMin's pov - Ya....JiChangMinအသိေလးကပ္စမ္း...နင္ကအဲ့လိုႀကီးမ်က္လုံးသြားမွိတ္မိမွေတာ့.......😫😫😫အာ......႐ူးခ်င္တာပဲ
..............................

YoungHoonကေတာ့သာသနာဖ်က္တဲ့ေကာင္ေလးကိုမ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္မသိမသာလွမ္းထိုးရင္းေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာလိုက္တယ္။ေအာက္ေရာက္ေတာ့ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့အတြင္းေရးမႉးMoonကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္။

"ကြၽန္​ေတာ့္ကိုေခၚတယ္ဆိုလို႔"

"ဟုတ္တယ္သခင္ေလး...ဟိုက်န္တဲ့ရွယ္ယာရွင္ေတြေငြအလြဲသုံးစားလုပ္ထားတဲ့စာရင္းေတြကြၽန္ေတာ္ရၿပီ"

"ေတာ္ေတာ္မ်ားမယ္ထင္တယ္"

"ဟုတ္ကဲ့....ၿပီးေတာ့...ဟိုရွယ္ယာရွင္...ဂ်ပန္နဲ႕ကိုရီးယားစပ္တဲ့တစ္ေယာက္ေလ...."

"Mr.misukuလား"

"ဟုတ္ကဲ့....သူကေလ....ေယာက်ာ္းေလးခ်င္းစိတ္ဝင္စားတာၿပီးေတာ့သူ႕ရဲ႕တူအရင္းျဖစ္သူကိုေတာင္....ဟိုဟာ....လုပ္တယ္တဲ့"

"ဘာ!!!"

"ဟုတ္ပါတယ္ကြၽန္​ေတာ္လည္းၾကားၾကားျခင္းေတာ္ေတာ္လန့္သြားတာေယာက်ာ္းခ်င္းႀကိဳက္တာကိစၥမရွိေပမဲ့အခုလိုတူအရင္းကိုလုပ္တာကၾကေတာ့......"

YoungHoonသက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိဳက္ၿပီး

"အဲ့လိုမသန့္စင္တဲ့ဟာေတြကိုCompanyမွာမရွိေစခ်င္ဘူး....ဒါေၾကာင့္အကုန္လုံးကိုတစ္ခ်က္တည္းအလဲထိုးနိုင္မဲ့သက္ေသေတြတတ္နိုင္သေလာက္ရွာေပးပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ....က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ခိုင္လုံတဲ့သက္ေသရထားေပမဲ့Kim Minaတစ္ေယာက္ပဲက်န္ေတာ့တာပါ"

"အင္း...ဟုတ္ပါၿပီ..ဒါနဲ႕ဟိုတစ္ခါေျပာတဲ့ေရွ႕ေနေကာငွားထားၿပီးၿပီလား"

"ဟုတ္ကဲ့ငွားၿပီးပါၿပီ ဆိုးလ္ကေရွ႕ေနေတြဆိုKim Minaမ်က္မွန္းတန္းမိမွာစိုးလို႔မၾကာေသးခင္ကမွဒယ္ဂူကေျပာင္းလာတဲ့ေရွ႕ေနတစ္ေယာက္ကိုငွားထားပါတယ္ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့သူပါ"

"ဟုတ္ၿပီသူနဲ႕ေတြ႕ဖို႔က"

"ခနေနရင္ေရာက္ပါလိမ့္မယ္"

တင္းေတာင္(bellျမည္သံ😄)

"အိမ္ေရွ႕တံခါးbellျမည္သံၾကားေတာ့အတြင္းေရးမႉးအျမန္သြားဖြင့္ေပးလိုက္သည္။

"ေရွ႕ေနJiေရာက္လာပါၿပီလား"

"ဟုတ္ကဲ့ခဗ်...ကားေတြနည္းနည္းက်ပ္ေနတာေၾကာင့္ၾကာသြားတာစိတ္မရွိပါနဲ႕"

"ရပါတယ္...ထိုင္ပါ"

"ဒါက ကြၽန္ေတာ့္သူေဌးရဲ႕သားKim YoungHoonပါ"

"သခင္ေလးဒါကေတာ့ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့ေရွ႕ေနJi Seok Minပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္"

ႏွစ္ေယာက္လုံးလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ထိုင္လိုက္ၾကသည္။႐ုတ္တစ္ရက္ေလွကားနားမွေခၚလိုက္သည့္အသံေၾကာင့္ဧည့္ခန္းတြင္ထိုင္ေနေသာသုံးေယာက္လုံးလွည့္ၾကည့္မိလိုက္သည္။

"ဟင္...Appa!!"

ေခၚလိုက္သည့္သူမွာChangMinျဖစ္ေလသည္။ထိုအခါေရွ႕ေနJiဆိုသူမွ.....

"သား....ဘယ္လိုလုပ္....."

"ႏွစ္ေယာက္ကသားအဖေတြလား"

အတြင္းေရးမႉးMoonမွအံ့ၾသစြာေမးမိလိုက္သည္။
.............................

"ေအာ္....ဒါဆိုသားကဒီကသခင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေပါ့"

"ဟုတ္ကဲ့Appa"

"ဒါေၾကာင့္သားပိတ္ရက္တိုင္းလိုလိုအျပင္ထြက္ျဖစ္ေနတာကိုး...."

ထိုအခါYoungHoonမွ....

"ဟို...ေရွ႕ေနJi Seok Minခင္ဗ်....ကြၽန္ေတာ္ChangMinကိုေခၚသြားတဲ့အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြၽန္ေတာ္က...."

"ရပါတယ္ဗ်ာ.....အခုလိုမ်ိဳးသူလိုက္ကူေပးရေတာ့သခင္ေလးလည္းအေဖာ္ရတာေပါ့"

ေရွ႕ေနJiကYoungHoonမွာမိဘေတြမရွိေတာ့တာကိုအတြင္းေရးမႉးMoonေျပာျပထား၍သိၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္သူYoungHoonကိုနားလည္ေပးပါသည္။

"ဟုတ္အဲ့တာဆိုလည္း...."

"ကဲအဲ့တာဆိုအခုအလုပ္ကိစၥေလးေျပာၾကရေအာင္"

"ဒါဆိုကြၽန္ေတာ့္ကိုခြင့္ျပဳပါဦး"

ChangMinလည္းထိုေနရာမွထကာအိမ္အေနာက္ဘက္မွာရွိတဲ့ပန္းၿခံေလးဆီကိုထြက္လာလိုက္သည္။အတြင္းေရးမႉးMoonကပန္းစိုက္ရာတာဝါသနာပါသူမို႔ဒီအိမ္ေနာက္ဘက္ေျမကြက္လပ္ေလးမွာအပင္ေလးေတြပန္းပင္ေလးေတြစိုက္ျဖစ္ျခင္းျဖစ္သည္။သူဒီေနရာကိုေတာ့တစ္ခါမွမလာဖူးေပမဲ့သူဧည့္ခန္းထဲမွာမရွိလည္းျဖစ္တာမလို႔ဒီၿခံေလးထဲကိုလာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ပန္းၿခံေလးအတြင္းမွာဆိုရင္အမ်ိဳးအစားစုံ...အေရာင္စုံ...ပန္းေလးမ်ားကသစ္႐ြက္စိမ္းစိမ္းေလးေတြၾကားထဲတည္ရွိေနတာကိုျမင္လိုက္တဲ့သူတိုင္းသေဘာက်ေလာက္သည္။ChangMinတစ္ေယာက္ပန္းၿခံေလးထဲမွာၾကည့္ေနရင္းအရမ္းလွတဲ့ႏွင္းဆီျဖဴေလးကိုေတြ႕ေတာ့ခ်က္ခ်င္းေျပးသြားၿပီးေမႊးၾကည့္လိုက္သည္။ရလိုက္သည့္အနံ႕မွာပန္းနံ႕တင္မဟုတ္ဘဲသစ္႐ြက္စိမ္းစိမ္းေလးေတြရဲ႕အနံ႕...ပန္းစိုက္ထားရာေနရာမွာရွိတဲ့ေျမႀကီးရဲ႕အနံ႕...ရယ္ကိုပါရလိုက္သည္။ChangMinပါးခ်ိဳင့္ေလးထင္းေနသည္အထိၿပဳံးလိုက္မိသည္။
................................

တစ္ဖက္မွာေတာ့YoungHoonရယ္အတြင္းေရးမႉးMoonရာ္ေရွ႕ေနJiရယ္ကေတာ့တူတူေဆြးႏြေးေနၾကတာေပါ့။

"ဒါဆိုကြၽန္​ေတာ္တို႔အခုသက္ေသေတြနဲ႕ဆိုရင္သူတို႔ကိုဖမ္းဖို႔လုံေလာက္ၿပီေပါ့"

"ဟုတ္ကဲ့လုံေလာက္ပါတယ္...ဒါေပမဲ့တစ္ခ်ိဳ႕အခ်က္အလက္ေတြၾကေတာ့တရားမဝင္ယူထားတာမလို႔တင္ျပတဲ့ေနရာမွာေတာ့နည္းနည္းခက္ေလာက္ပါလိမ့္မယ္"

"မျဖစ္နိုင္တာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား"

"ဟုတ္ကဲ့ျဖစ္နိုင္တာကေတာ့ျဖစ္နိုင္ပါတယ္"

"ဟုတ္ၿပီအဲ့တာဆိုကြၽန္ေတာ္တို႔Kim Minaပဲက်န္ေတာ့တယ္"

"အင္း....ကဲဒါဆိုကြၽန္​ေတာ္တို႔ဒီမွာပဲရပ္ရေအာင္ေရွ႕ေနJiလည္းျပန္ရေတာ့မွာဆိုေတာ့"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ"

"ဒါနဲ႕....ေရွ႕ေနJiခင္ဗ်....ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ခဳလိုမ်ိဳးကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္တြင္းေရးကိုကူညီေပးတဲ့အတြက္ေကာChangMinကိုကြၽန္ေတာ္နဲ႕အတူအေဖာ္ျပဳခိုင္းတဲ့အတြက္ေကာ"

"ရပါတယ္သခင္ေလးရဲ႕ကြၽန္ေတာ္လည္းတရားမွ်တမႈကိုလိုလားပါတယ္ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္.....သားေလးေျပာျပခဲ့တဲ့ဟာေလးသခင္ေလးကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ဘာမ်ားလည္းမသိဘူး"

Flash back.....

"Appa.....ေရာ့ဒီမွာေကာ္ဖီ"

"ေအး....သားစာေကာလုပ္ၿပီးၿပီလား"

"ဟုတ္ကဲ့ၿပီးပါၿပီ......ဒါနဲ႕Appaဘာေတြဖတ္ေနတာလဲ"

"ေအာ္..ဒီလိုပါပဲအရင္ကဖတ္ၿပီးသားေလးေတြျပန္ဖတ္ေနတာ"

"ဒါနဲ႕ေလAppa.....သားတစ္ခုေလာက္ေမးမလို႔"

"ေမးေလသားေလးရဲ႕"

"ဟိုAppaေလတစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕အယုံၾကည္ရဆုံးသူျဖစ္ဖူးလား"

"Appaကေရွ႕ေနလုပ္ရေတာ့အမႈသည္ေတြကAppaကိုယုံၾကည္ၾကတာပဲေလ"

"အဲ့လိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး....Appaတန္ဖိုးထားရတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အယုံၾကည္ရဆုံးသူျဖစ္ဖူးလားလို႔ေမးတာ"

"ေအာ္.....Appaနားလည္ၿပီ...ေျပာရမယ္ဆိုရင္သားOmmaေပါ့....သားOmmaကAppaရဲ႕တန္ဖိုးအထားရဆုံးသူပဲေလၿပီးေတာ့သားOmmaကလည္းAppaကိုယုံၾကည္လို႔ဒီအေျခအေနထိAppaတို႔ေရာက္ေအာင္တူတူႀကိဳးစားခဲ့ၾကတာေလ"

"ေအာ္......"

"ဒါနဲ႕ေနစမ္းပါဦး...ငါ့သားကဘယ္သူ႕ရဲ႕အယုံၾကည္ရဆုံးသူမလို႔တုန္း"

"ဟင္...ေအာ္အဲ့တာကသားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေလ...သားကသူရဲ႕အယုံၾကည္ရဆုံးသူပဲလို႔ေျပာလို႔"

"အဲ့တာဆိုသားကသူအေပၚေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေပးၿပီးသစၥာရွိေပးေနာ္သူမ်ားကကိုယ့္ကိုယုံၾကည္တာဆိုေတာ့အဲ့ဒီ့ယုံၾကည္မႈကိုမပ်က္စီးေစနဲ႕ဟုတ္ၿပီလား"

"ဟုတ္ကဲ့Appa"

Flash back end........

ေရွ႕ေနJiလည္းထိုကိစၥကိုေျပာျပၿပီးေတာ့.....

"ကြၽန္​ေတာ္ကေတာ့သူေျပာတဲ့သူကသခင္ေလးလို႔ထင္မိလို႔ပါ"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ"

YoungHoon's pov - ကေလးကလည္းကိုယ့္ကိုတန္ဖိုးထားတာပါပဲလား

"ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ျပန္ၿပီေနာ္"

"ဟုတ္ကဲ့ဗ်"

YoungHoonလည္းေရွ႕ေနJiျပန္သြားေတာ့သူ႕ကေလးကိုေတြ႕ဖို႔အိမ္ေနာက္ဘက္ကၿခံေလးထဲကိုလာလိုက္တယ္။မလာခင္လည္းအတြင္းေရးမႉးMoonကိုအိမ္ေနာက္ဘက္ဘယ္သူမွမလာေစဖို႔မွာရေသးတယ္။ဒီလိုအခ်ိန္ေကာင္းေလးကိုသူလက္မလြတ္ခ်င္ဘူးေလ။YoungHoon.....ChangMinကိုဖြင့္ေျပာဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ေစာနကေရွ႕ေနJiေျပာပုံအရဆိုရင္ChangMinလည္းသူ႕ကိုတန္ဖိုးထားတာပဲမဟုတ္ဘူးလား။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ChangMinသူ႕ကိုျငင္းရင္ေတာင္သူဖြင့္ေျပာမွာပါ။

​ပန္းၿခံေလးထဲကိုေရာက္ေတာ့ေတြ႕ပါၿပီသူ႕ရဲ႕ကေလးေလးကို......ပန္းေလးေတြကိုၾကည့္ၿပီးၿပဳံးေနတာေလးကအလြန္ပင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္။

"ပန္းေတြကိုႀကိဳက္တာလား"

"ဟင္...."

ChangMinမွာပန္းေတြကိုၾကည့္ေနျခင္းေၾကာင့္ေနာက္မွာဘယ္သူေရာက္ေနမွန္းမသိ။အသံၾကားလို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့......

"Hyung!"

ChangMin's pov - ငါခုခ်ိန္ထိအရွက္မေျပေသးတာကို....မ်က္ႏွာပူရေအာင္....

"ကိုယ္ေမးတာမေျဖဘဲဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ"

"ဟင္...ေအာ္....မဟုတ္ပါဘူး..ဒီအတိုင္းပဲ"

"မဟုတ္မွလြဲေရာ.........ေစာနအခန္းထဲကကိစၥကိုျပန္စဥ္းစားေနတာလား"

"မ...မ..မဟုတ္ပါဘူး"

ChangMin's pov - ေအာ္...အဲ့တာကိုေတြးၿပီးရွက္ေနပါဆိုတည့္ႀကီးလာေမးေနတယ္

"မဟုတ္ဘူးသာေျပာတယ္မ်က္ႏွာေလးကနီရဲေနတာစေတာ္ဘယ္ရီသီးလိုပဲ"

"Hyungကလည္းမဟုတ္ပါဘူးဆို"

YoungHoonမွာရွက္ေသြးျဖာေနတဲ့သူ႕ကေလးေလးမ်က္ႏွာနားကိုနည္းနည္းနီးသြားေအာင္ငုံ႕ၾကည့္လိုက္ၿပီး......

"ၾကည့္ပါဦး...ရွက္ေနတာေလးကို....ဒါေတာင္ကိုယ္နမ္းတာလက္ပဲရွိေသးတာေနာ္တစ္ျခားေနရာကိုမ်ားနမ္းရင္......"

"Hyungမေနာက္နဲ႕ေနာ္.....ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီ"

ChangMinလည္းသြားမယ္ဆိုၿပီးYoungHoonကိုေက်ာ္ကာသြားမလို႔လုပ္တုန္းအေနာက္ကေနYoungHoonကလွမ္းဖက္လိုက္သျဖင့္ChangMinကိုယ္လုံးေလးYoungHoonရင္ခြင္ထဲနစ္ဝင္သြားေတာ့သည္။

YoungHoonမွာChangMinရဲ႕ခါးသြယ္သြယ္ေလးကိုသူ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕သိမ္းႀကဳံးဖက္ထားၿပီးChangMinရဲ႕ညာဘက္ပခုံးေလးေပၚကိုေမးတင္လိုက္သည္။အလြန္နီးကပ္လြန္းတာေၾကာင့္ChamgMinတစ္ေယာက္ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းေတြျမန္ဆန္ေနေလသည္။

"ChangMinကလည္းကိုယ္ေျပာစရာရွိေသးတာကိုဘယ္သြားမလို႔လုပ္ေနတာတုန္း"

"အဲ့....အဲ့တာဆိုလည္းျမန္ျမန္ေျပာေလဘာလို႔လာဖက္တာတုန္း"

YoungHoon ChangMinရဲ႕ကိုယ္လုံးေလးကိုဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီးသူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေစလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ChangMinရဲ႕လက္လးႏွစ္ဖက္ကိုၾကင္ၾကင္နာနာေလးကိုင္လိုက္ကာမ်က္လုံးေလးေတြကိုေသခ်ာစြာၾကည့္ရင္း.......

"ChangMin nahကိုယ္ခုေျပာမဲ့စကားေတြကိုေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္"

ChangMinလည္းအသာေလးေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့.....

"ကိုယ္ေလ....ကိုယ္တန္ဖိုးထားရတဲ့မိဘေတြဆုံးသြားၿပီးကတည္းကကိုယ့္ဘဝႀကီးကလုံးဝပ်က္စီးသြားၿပီထင္တာ...ၿပီးေတာ့ကံၾကမၼာကလည္းကိုယ့္အေပၚရက္စက္လြန္းတယ္လို႔ထင္ခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္ဘဝကိုလက္လႊတ္ဖို႔ေတာင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖဴးတယ္။ဒါေပမဲ့....ဒါေပမဲ့အဲ့ဒီ့အရာေတြအကုန္လုံးကမင္းကိုမေတြ႕ခင္အခ်ိန္ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြ...ChangMinေလးကိုကိုယ္ေတြ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာကိုယ္မင္းကိုတန္ဖိုးထားလာတယ္မင္းကကိုယ့္အတြက္ဆိုအၿမဲအားအင္အျဖစ္နဲ႕ရွိေနေပးတယ္။မင္းကိုယ့္အနားမွာအၿမဲတမ္းရွိေနမွာပါလို႔ေျပာတုန္းကဆိုရင္ကိုယ့္တစ္ဘဝလုံးစာကိုေတာင္မင္းအေပၚပဲပုံအပ္ခ်င္ေလာက္တဲ့အထိမင္းကိုကိုယ္တန္ဖိုးထားမိသြားတယ္။ဒါေၾကာင့္ChangMin nahကိုယ္မင္းကိုႀကိဳက္ေန....မဟုတ္ဘူး...ခ်စ္မိၿပီ"

ChangMinမွာYoungHoonရဲ႕စကားေတြကိုၾကားၿပီးသြားေတာ့သူ႕နားသူပင္မယုံေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားကာမ်က္ရည္ေတြပါဝဲလာေတာ့တယ္။ဟုတ္တယ္ေလသူကYoungHoonကိုတစ္ဖက္သတ္အေနနဲ႕ခ်စ္ေတာ့မယ္လို႔ဆုံးျဖတ္ထားတာကိုး.....သူလည္းအစကဒီအတိုင္းYoungHoonကိုသနားမိရင္းနဲ႕ကို႔အကိုတစ္ေယာက္လိုသေဘာထားမိတယ္ပဲထင္ေနခဲ့တာ။ေနာက္ပိုင္းYoungHoonနဲ႕အတူရွိရင္..ရင္ခုန္မိေနတာကိုသတိထားမိတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီးသူYoungHoonကိုခ်စ္မိၿပီဆိုတာသိလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့သူမေျပာဘူး...ဘယ္ေတာ့မွYoungHoonကိုမေျပာေတာ့ဘူးလို႔ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့တာ.....သူတို႔အေျခအေနက ကြာလြန္းတယ္မလား။YoungHoonကႀကီးလာရင္Companyကိုဦးစီးရမဲ့သူဆိုေတာ့ဒီအတိုင္းေလးတစ္ဖက္သတ္ခ်စ္ေပးၿပီးအနားမွာပဲအေဖာ္ျပဳေပးမယ္လို႔ေတြးထားခဲ့တာ။ဒါေပမဲ့ခုေတာ့Hyungကိုယ္တိုင္ကေျပာတာသူ႕ကိုခ်စ္တယ္တဲ့လား...........

YoungHoonလည္းစကားေတြကိုသူ႕စိတ္ထဲရွိရာေျပာၿပီးဖြင့္ေျပာလိုက္ေပမဲ့ဘာမွျပန္မေျပာလာတဲ့ChamgMinေလးကိုၾကည့္ၿပီး......

"ChangMin.....ကိုယ့္ကိုျပန္မခ်စ္လည္းရပါတယ္.....ကိုယ္ကဒီအတိုင္း....."

"မဟုတ္ဘူး....ကြၽန္ေတာ္....ကြၽန္ေတာ္ဝမ္းသာသြားလို႔ပါ"

ChangMinမွာေျပာၿပီးထိန္းမရတဲ့မ်က္ရည္ေတြကက်ဆင္းလာေတာ့တယ္။YoungHoonမွာေတာ့ငိုသြားတဲ့သူ႕ကေလးကိုၾကည့္ၿပီး.....

"ChamgMinကလည္းဘာလို႔ငိုတာတုန္းကိုယ့္ကိုမခ်စ္ရင္လည္း....."

"မဟုတ္ပါဘူးဆို(ဟင့္)...ကြၽန္ေတာ္(ဟင့္)ဝမ္းသာသြားလို႔ပါဆိုေန(ဟင့္)"

ChangMinမွာYoungHoonလက္ကိုလႊတ္ၿပီးသူ႕မ်က္ရည္မ်ားကိုသုတ္လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့YoungHoonမ်က္ႏွာကိုေသခ်ာစြာၾကည့္ကာ.....

"ကြၽန္ေတာ္ကေလHyungကိုတစ္ဖက္သတ္ပဲခ်စ္ေတာ့မယ္လို႔ဆုံးျဖတ္ထားတာ။ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာေလဘယ္သူ႕ကိုမွဒီလိုမခ်စ္ဖူးဘူးHyungက ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အခ်စ္ဦးနဲ႕ေနာက္ဆုံးခ်စ္ရတဲ့သူပဲဒါေပမဲ့Hyungကႀကီးလာရင္Companyကိုလည္းဦးစီးရဦးမယ္ေလဒီထက္အလုပ္ေတြလည္းပိုမ်ားဦးမွာဆိုေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္Hyungအႏွောင့္အယွက္ျဖစ္မွာကိုမလိုလားဘူး"

"ChangMinကလည္း....အဲ့လိုေတြစဥ္းစားစရာမလိုဘူး​ေလကြာ...ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုရၿပီပဲဘာလိုေနဦးမွာမလို႔လဲ...ၿပီးေတာ့ChangMinကေလကိုယ့္အတြက္တစ္ခါမွအႏွောင့္အယွက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာမရွိဘူး။ကိုယ္အခုလိုမ်ိဳးၿပဳံးေပ်ာ္ေနနိုင္တာလည္းChangMinေၾကာင့္ပဲဟုတ္ၿပီလားအဲ့တာေၾကာင့္မငိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္...တိတ္တိတ္"

YoungHoonလည္းငို​​ေနတဲ့ChangMinေလးကိုသူ႕ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္တယ္။YoungHoonခုသူေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္ေနပါတယ္။သူခ်စ္္ရတဲ့ကေလးေလးကသူ႕ကိုလည္းခ်စ္ေနတယ္တဲ့ေလ။လူဆိုသည္မွာလည္းေခ်ာ့ရင္ပိုငိုတတ္ၾကစၿမဲမလို႔ခုလည္းChangMinေလးကသူ႕ရင္ခြင္ထဲေရာက္လာမွပိုငိုေနသလိုလို။

"ChamgMin nahေတာ္ၿပီေလအမ်ားႀကီးငိုလို႔ဘယ္ေကာင္းမွာလဲ..တိတ္ေတာ့ေနာ္"

ChangMinမွာေခါင္းေလးအသာၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီးYoungHoonကိုေတာ့ဖက္ထားတာမလႊေပးေသး။ရင္ခြင္ေလးထဲမ်က္ႏွာအပ္ကာေနေနလိုက္သည္။ဒီအေျခအေနေလးကိုသူအေတာ္သေဘာက်မိပါသည္။သင္းသင္းေလးရေနတဲ့YoungHoonရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကိုသူသေဘာက်ေနမိသည္။ဒီလိုႏြေးေထြးလွတဲ့ရင္ခြင္ထဲမွာသူေနေနရသည္ကိုလည္းသေဘာက်မိသည္။သူဖက္ထားရတဲ့သူကိုလည္းသေဘာက်မိသည္။

YoungHoonမွာေတာ့ငိုတာရပ္သြားေပမဲ့ခုထိဖက္ထားတာမလႊတ္ေသးတဲ့ကေလးေလးကိုသူလည္းမလႊတ္ေပးရက္ပါ။သူလည္းChangMinကဲ့သို႔နည္းတူခံစားေနရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ဒီလိုႏြေးေထြးတဲ့ေပြ႕ဖက္ျခင္းမ်ိဳးကိုလည္းသူလိုအပ္ေနခဲ့ပါသည္။

အျပာေရာင္မိုးသားေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕ေအာက္မွာလွပတဲ့ပန္းၿခံေလးရွိသလိုပန္းေလးေတြဟာလည္းလွပစြာပြင့္ေနၾကပါတယ္။ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေလးေတြမွာလည္းစိုစိုစြတ္စြတ္ကေလးရွိေနၿပီးေတာ့ေရာင္စုံပန္းေလးေတြကိုပိုၿပီးေတာင္လွပေစေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့ထိုကဲ့သို႔သဘာဝအလွတစ္ရားေတြနဲ႕အတူခံစားခ်က္ခ်င္းတူညီေနကာႏြေးေထြးမႈမ်ားအျပည့္ရွိတဲ့ေပြဖက္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႕ဖက္ထားတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္မွာေတာ့တစ္ေလာကလုံးမွာသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိေတာ့သည့္အလားေပ်ာ္႐ႊင္ေနၾကပါေတာ့တယ္။

____________________________________

ေနာက္ပိုင္းမွာပိုsweetေပးမယ္ေနာ္😘