Chapter 8
THEO'S POV
Kinabukasan ay nauna akong nagising kay Dianne. Pareho kaming walang saplot dahil sa ginawa namin kagabe.
Nakatakip lang ng kumot ang ibabang katawan namin kaya inalis ko muna iyon saka ako dahan-dahang bumangon.
"Babe..." antok siyang pilit na bumangon. Ngunit hinalikan ko lang siya at ihiniga muli.
"Matulog ka lang muna... magjo-jogging lang ako."
Nang hindi na siya pilit na bumangon pa ay nagbihis na ako saka naghilamos at nag-toothbrush. Pagkatapos ay bumaba na ako sa sala para uminom ng tubig. Kinuha ko rin ang earphone ko habang dala ko ang phone.
Nagpatugtog ako saka dahan-dahang binuksan ang pintuan ng bahay. Ginagawa ko ang mag-exercise tuwing madaling araw hangga't kaya ko nang sa ganoon ay hindi ako matambakan ng fats sa katawan.
Madilim pa nang makalabas ako.
Nagpatugtog ako ng mga kanta ng Chase Atlantic bago ako nagsimulang mag-jog sa gilid ng highway patungo sa Casa Trinidad. Ito 'yung park na dalawang kilometro ang layo mula sa bahay namin. Casa Trinidad ang tawag kahit hindi naman iyon mansyon dahil ipinangalan iyon sa sikat na mansyon dito sa city. Malaki ang totoong Casa Trinidad na pagmamay-ari ng mga Trinidad Brothers, makapangyarihang pamilya dito sa amin.
Dalawang oras makalipas nang makabalik ako sa bahay. Pagod na pagod at pawis na pawis akong pumasok sa pinto, hinubad muna ang sapatos, saka dumiretso sa sala para uminom ng tubig. Ubos na rin kase ang tubig ko sa tumbler na dala ko.
Nang i-check ko oras, mag-aalas sais palang.
Nasa ganoon akong posisyon nang bumaba si Dad at dumiretso sa fridge kaya tumabi ako. Kumuha sya ng tubig doon saka uminom sa pitsel mismo.
Naka-boxer lang sya, iyong boxer na suot nya kagabe. At talaga namang pinaalala sa 'kin ng langit ang ginawa ko kagabe, ano?
Pinanuod ko lang si Dad na uminom ng tubig. Ngunit ganoon nalang siguro ang epekto sa akin ng kanyang presensya na kahit hindi ko sya matantsa at inis ako sa kanya — napapalunok pa rin ako habang pinapanuod ang adam's apple nyang tumataas baba habang iniinom ang tubig.
Nanunuyo ang laway ko. Para rin akong masusuka at hinahalukay ang aking laman dahil sa ideyang nagpapantasya na ako sa katawan ng aking kinamumuhiang ama. Pero kasabay noon ang katotohanang... gusto kong pagmasdan lang ang kanyang katawan. Naaakit ako. Natatakot ako sa kahahantungan nitong pakiramdam. Nanrurumi sa sarili ko, pero nalilibugan sa ideyang nararapat lang sa kanyang pagnasaan ko.
When he stopped drinking water, he looked at me before bringing back the jug inside the fridge. Matapos nyang isara ay sumandal sya roon saka nag-krus ng braso, saka itinaas ang isang kilay.
"Bakit?"
Natigilan ako.
Nangunot ang noo ko. "A-anong bakit, Dad?"
Ngumisi ito sa akin. Mas matangkad sa akin si Dad saka mas malaki ang katawan. Kaya naman sobrang angas nito sa paningin ko nang tumingin ito sa akin nang mariin.
Masama itong tumingin sa akin na ikinakalabog ng aking dibdib. Saka umiling, "Nevermind."
Umalis siyang nililito ako sa inaakto nya. Umakyat ako pagkatapos nun saka naligo at nagbihis ng pambahay. Total ay sabado kaya makakapagpahinga mula sa academic pressure.
***
LEON'S POV
Tirik ang araw sa site, at parang kumukulo na rin ang dugo ko sa init at sa dami ng trabaho. Kaka-check ko pa lang ng structural schedule nang tumunog ang radyo ko.
"Sir Leon, paki-check po dito sa south column. may problema yata sa alignment," anang foreman, ramdam ang kaba sa boses nya.
“Anong problema na naman ‘yan?” iritadong sagot ko sa radyo habang binabagtas ang graba. Pagdating ko sa south side, tumigil sa ginagawa ang mga trabahador at napatingin sa akin. Halatang kabado rin sila sa itsura nila.
At nakita ko agad ang dahilan ng kaba'ng iyon.
“Ano ‘to?!” bulyaw ko, tinuturo ang column. Kita agad na tabingi ang base plate, halatang hindi naka-vertical ng tama.
Isa sa mga junior engineer ang lumapit habang pawis na pawis. “Sir… t-two degrees off po ang alignment. Kahit ayusin natin ngayon, baka m-mahirapan na ‘yung mga susunod na frame connections.”
Lumuhod ako, sinilip ang seam, at ramdam ko agad ang gap sa isang gilid. Naramdaman ko ang pag-akyat ng dugo sa ulo ko.
Tumayo ako nang mabilis. “Sino ang nag-final check nito bago i-seal? Ha?”
Tahimik na nag-iwas ng tingin ang mga deputa.
Umiwas ng tingin 'yung Junior Engineer, Kiboy ata pangalan nito. “S-Sir, hindi na po dumaan sa final verification kahapon. Minadali kasi para makahabol sa schedule.”
Nagpantig ang sinabe nya sa taenga ko. Napahawak ako sa sintido ko sa sobrang inis na naramdaman. Puta.
“Makahabol?!” halos pasigaw ko na untag. Sinamaan ko sila ng tingin isa-isa. “Ngayon, mas malaking aberya ang hahabulin natin! Ilang beses ko bang sasabihin... hindi excuse ang schedule para kalimutan ang quality check! Ano ‘to sa tingin niyo, laro-laro lang? Ha? Pag ganyan kayo magtrabaho, hindi kayo tatagal sa field!” Sabay-sabay silang yumuko at nahiya. Dapat silang mahiya! Napatingin ako sa Junior Engineer at nakita ko ang pamumutla nito. “Lalo ka na!“
“Y-Yes, Chief...” bulong nito.
Walang kumibo sa kanila kaya naman napapikit ako. Hinilot ko ang sentido ko, pero ramdam kong mas uminit ang ulo ko. “Ayusin ‘to ngayon din. At sa susunod, kahit alas-diyes na kayo matapos, siguraduhin niyong tama bago ikandado. Naiintindihan nyo ba?!”
“Opo, Sir Leon!“ sabay-sabay nilang sagot.
Badtrip akong umalis roon saka umuwi na. Iniwan ko silang hindi pa natatapos ang mga ginagawa. Bahala sila dyan! Si Foreman na ang bahala mag-inspection sa ginagawa nila. Pag nagka-aberya bukas, ilalaglag ko talaga silang lahat.
Sumakay ako sa Toyota ko saka pinaharurot 'yon patungo sa Office ko. Buong hapon akong tumambay doon at ginawa ang mga pending papers na dapat inasikaso ko na kahapon pa pero dahil kailangan ng advisory ng Junior Engineer ko ay iyon ang pinagtuonan nagtuon ko ng pansin. Eh palpak naman pala 'yon! Lintek.
Hapon na nang matapos ako. Lumabas ako sa office nang salubong ang kilay.
Tinupi ko ang sleeves ng polo shirt ko habang naglalakad, dala ang leather messenger bag na medyo mabigat pa sa dami ng papeles.
Pagliko ko sa kurbada, bumungad sa paningin si Mara, company secretary ng VP. Naka-high heels siya at bitbit ang folder na parang may minamadali. Malamang ay pinapahirapan na naman ng boss nitong si Rico.
“Good evening po, Sir Leon,” bati niya, may bahagyang yuko.
“Evening,” sagot ko, at bahagyang tumigil para silipin ang hawak niya. “Payroll summary?”
“Opo, Sir. Dadalhin ko po sa finance.”
“Okay. Make sure walang mali. Ayoko na ulitin natin ‘yan sa Monday,” untag ko saka nilampasan na sya.
Pagpasok ko sa elevator ay nakasalubong ko pa ang isa sa senior directors ng kompanya pero hindi ko na pinansin. Magpapasipsip lang 'yan.
Sumakay na ako sa sasakyan ko pagkalabas ng lote saka pinaharurot pauwi. Binaba ko ang sapatos ko at tinanggal ang medyas bago pumasok sa bahay. Kasabay kong pumasok ang anak ko dahil kararating lang rin nito at kabababa palang sa sasakyan nito. May dala itong gamot...
Pagkapasok ko ay bumungad sa akin ang isang... magandang dalaga.
Ito na siguro ang nobya nito.
Nagpakilala sa akin ang dalagang iyon ngunit nang mapag-alamang anak ng mga Wu ay napahalukipkip ako.
Nagtalo kami ng kaunti ni Theo dahil sinumbat ko sa girlfriend nya ang estado nito sa buhay, pero hindi ko babawiin ang sinabe ko.
The Wu's are in a lower bracket. Anumang oras ay pwede silang ipatapon sa kangkungan kapag nagkamali sila ng galaw.
Pero labas na ako doon.
Dahil sa pagod ay umakyat agad ako sa kwarto namin ng misis ko matapos ang hapunan. Naligo ako at itinapon sa basket ang sinuot kong mga damit at pang ibaba, ganun din ang underwear ko. Pagkatapos ay nagbihis. Nagsuot lang ako ng boxer na ginagawa ko gabi-gabi, saka tumungo sa drawer para ilabas ang sleeping pills.
Kukuha na sana ako ng isa nang may tumawag sa akin.
Napakunot ang noo ko. Sino na naman ang tatawag ng ganitong oras?
Dinampot ko at sinagot. “Leonardo Razon.”
“Sir Leon…” boses ni Marcille, maintenance supervisor sa coastal power substation na mina-manage under ng Industrial Park na pag-aari ng mga Cojuangco. Halata ang tensyon sa tono niya. “Pasensya na po, pero may nangyari rito. Biglang nag-trip off ang main transformer, tapos bago po ‘yon... may dalawang security personnel na bagong salta, tapos umalis po bigla. Parang may minadali silang tingnan sa control room...”
Umupo ako mula sa pagkakahiga. “Sino nag-authorize sa kanila pumasok doon?”
“Wala pong record, Sir. At ‘yung control software, may mga settings po na in-adjust manually pero walang log kung sino gumawa. 'Yung CCTV feed pp… ay corrupted sa oras na ‘yon.”
Natahimik ako ng ilang segundo. Nag-iisip ng mga dahilan ng aberya. Nagsalita ako kalaunan, “Marcille, i-secure mo ang lugar. Huwag kang magsasabi kahit kanino na nakausap mo ako. Bukas ng umaga, pupunta ako diyan.”
“Opo, Sir.”
Pagkababa ko ng tawag, ilang segundo akong nakatitig sa phone ko. Kung technical glitch, masyado namang malinis. Sumabay pa ang pagkasira ng CCTV.
Kinuha ko ang isa pang telepono mula sa drawer, ‘yung luma at walang naka-save na contacts sa SIM. Tumawag ako sa isang number na kabisado ko lang sa memorya.
Tatlong ring lang ay sumagot na ito.
“Leon,” sagot ng isang pamilyar na mababang boses. Si Vic, isang dating intel operative na ngayon ay freelance investigator.
“Investigate,” bungad ko, diretso. “South Coastal Substation. Tonight. Discreet.”
“Details?” tanong niya sa kabilang linya.
Inihayag ko isa-isa ang binigay na impormasyon ni Marcille. “Main transformer trip. CCTV corrupted. Dalawang bagong security pumasok sa control room bago mangyari. Ayokong makalusot sila.”
May saglit na katahimikan sa kabilang linya bago siya sumagot, “Got it. May lalapit diyan bago sumikat ang araw. Walang makakaalam na galing sa akin.”
Pagkababa ko ng tawag, isinandal ko ang ulo sa headboard. Hindi ko alam kung coincidence lang na ang target ay isa sa pinaka-critical na supply line ng negosyo ng pamilya namin… o may iba pa.
Nakatulog ako sa sobrang pagod at stress.
Ngunit nagising ako nang maramdaman kong may pumasok sa kwarto. Alam kong hindi si Marissa dahil sa tagal naming magkasama, hininga pa lang nya ay kilala ko na agad.
Binuksan ko nang konti ang mata ko. Dahil tanging lampshade lang ang linawag sa kwarto ay paniguradong hindi ako mahahalatang gising.
Ano'ng ginagawa ni Theodore sa kwarto ko? At bakit parang kabado at may binabalak ang batang 'to?
Ilang sandali lang nang maramdaman kong lumalapit na sya patungo sa gawi ko. Hinintay ko ang gagawin nya. Inaabangan ang sunod nyang hakbang. Nagpanggap akong tulog sapagkat gusto kong alamin ang gagawin nitong bata'ng 'to.
Ganoon nalang ang paglunok ko ng laway nang maramdaman ang pagluhod nito sa gilid ng kamay at paglapat ng palad nya sa bukol ko.
Theodore... ?
Hindi nag-proseso agad sa utak ko ang ginawa ng anak ko. Ngunit halos mag-short circuit ang utak ko at hindi umandar ang mga tornilyo sa utak ko nang dahan-dahan nitong kapain ang aking kahabaan saka ko naramdaman ang ilong at bibig nito sa aking burat.
Anak ng...
Ano'ng trip ng bata'ng 'to?!
Pakiramdam ko hindi ko kilala ang anak ko ngayon. Hindi ko inaasahan na inaamoy at nilalanghap nito ang aking kargada sa mga oras na ito.
Gusto ko siyang pigilan, gusto kong sitahin. Gusto kong sakalin at sermunan. Pero nanguna ang aking kyuryosidad sa pwede nyang gawin, bukod doon ay pakiramdam ko ang katawan ko ay gustong gusto ang ginagawang pagsamantala ng anak ko.
Lintek. Leon, pigilan mo ang anak mo! Tangina ka. Huwag mo isama sa kasamaan mo 'yan! Inosente pa 'yan!
Ngunit ganoon nalang ang paghinga ko ng malalim nang unti-unting nabubuhay ang tarugo ko. Napapikit ako nang sobrang pilit at iniwasang mapaungol nang hinalikan nito ang ulo ng aking burat habang nasa loob pa ito ng boxer ko.
Oh... tangina, anak... ano'ng ginagawa mo—
Halos mawala ako sa ulirat nang ibaba nito ang boxer ko saka nito sakalin ng kamay ang aking ari. Sinalsal nya ito kalaunan kaya naman ay napatawag ako sa pitong glorya na huwag akong umungol.
Ang init ng kamay ni Theodore! Dumagdag pa ang gaspang nito na mas nakapagbigay ng friction sa tite ko.
Halos kumadyot na ako nang dahan-dahan kong naramdaman ang mainit at masikip na bibig ni Theodore sa aking kargada. Muntik na akong malagutan ng hininga nang laliman nya ang pagsubo dito dahilan para mapadasal ako kahit hindi naman ako naniniwala sa Diyos.
Wag sana akong mapaungol... wag sana akong mapaungol.
Ang anak kong si Theodore na hindi maganda ang trato sa akin, ito ngayon at sinusubo ang burat kong pinanggalingan nya.
Hindi ko alam kung maguiguilty ako o masasarapan. Parang sabay nang naramdaman iyon sa mga oras na iyon kaya naman nawalan na ako ng pangngatuwiran at napaso na ng kasalanan.
"Oh..." kusang lumabas ang ungol sa bibig ko na siyang ikinabigla naming pareho ni Theodore.
Ganun na lamang ang dismaya ko nang ibalik nito ang naninigas kong ari sa boxer ko saka parang takot na lumabas sa kwarto at isara.
Napadilat ako ng mata at napatitig sa kisame, hindi makapaniwala.
What just happened?
Nang pumasok si Marissa sa kwarto, bumungad sa kanya ang tayong tayo kong alaga sa boxer ko.
Ngunit imbes na gumawa sya ng paraan para lumambot ito, umaktong walang nakita ang misis ko saka nagtanggal ng tali sa buhok bago nahiga. Nakatalikod sa akin.
Wala akong nagawa kundi ang ibaba ang boxer ko saka magsalsal.
Tinaas baba ko ang kamay ko sa kobrang hawak ko saka nilaro ang itlog.
"Ngh... tangina... ahh... hmpp..." umungol ako at kumakadyot sa kamay ko. Tigas na tigas ako at kating kating kumantot.
Ngunit hindi si Marissa ang laman ng isip ko sa mga oras na iyon.
May ibang taong gusto kong kantutin at hindi ko matanggap na anak ko iyon.
Sa sobrang hindi ako ma-satisfied sa kamay ko ay tumayo ako at dinungaw ang isang drawer na malapit sa aking ulunan saka kinuha roon ang Fleshlight saka ipinasok doon ang tite ko.
Inilapag ko iyon sa kama saka ako kumadyot na para bang puke talaga ang aking kinakantot.
Hindi man lang natinag sa pagpapanggap si Marissa na alam nyang tigang ang asawa niya dahil nanatili itong nakatalikod. Pero wala akong pakialam.
Kumadyot ako nang kumadyot sa laruan at binarurot ito. Muntik pang masira, mabuti nalang ay nilabasan ako bago iyon nangyare.
"Tangina," matapos kong labasan ay ibinalik ko sa drawer ang laruang iyon nang hindi nililinis dahil sa kapaguran, saka ako nahiga at nakatulog.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen4U.Com