Bikarhêneriya VR û Amûrên Şûnkirinê ji bo Astengkirina Desensibilîzasyona In-Vivo

Rastiyên Wêneyî (Virtual Reality – VR) deriyek nû dikeve bo balafirîna rewşa tenduristiyê ya derî, bi taybetî di rewşên netêgihîştî de.
Ji bo gelek kes ku bi wêranbûn, xof û hatîneyên rewşan re têkilî hene — wekî yên ku bi POCD (sererastiya gumanên pedofilîk a obsessive-compulsive) dijîn — dikare VR were bikar anîn di bin ragihandina profesyonelan de, da ku were bikaranîn wekî desensibilîzasyona in-vivo.

Li vê rewşê, bikarhêner dikare xwe bi ewlehî re bihêle nav dema "nexweş", bi awayekî kontrolkirî, da ku xof bihêle û tiştekî nû bê afirandin — bê ku bi cîhanê derve re têkeserî bibe.

Simulasyonên dijîtal — wekî wêneya heywanên karê — dikarin were zêdekirin wek beşek ji şûnkirinê.
Armanca wan: ne teşwîqê kirina xuyakirinê, lê belkî alîkarî kirina şûnkirinê ya binav, bi rûmeta însanî û di şûngehek ewleh de.

Armanc: Ewlehî, şûnkirin û bercîvanî — ji bo hemû kes.Civak wek hevkariya xwe: Alîkarî bo mezin û pîrên li civîn

Ma tu qet fikirî kir ku civaka me dikare pîr û mezinan biparêze?
Fikir bike sîstema ku pîr dikare bi zû girêdanê bibin civakê – bi karanîna amûrên hêsan – wekî qutiyên dengdanê an jî amûrên kontrolkirinê bi dengê.

Bijîşkên xebatkar dikarin bi app-ê re alîkarî bidin, an jî ew sîstem dikare xebata kesan yên kontrolê bi kêmasîyê bigire.
Di hin rewşan de, ew dikare wekî "berxwedaneke zivistanî" bin – da ku mezinan ne bên têkçûnê.

Tenduristî û Terapî nehêm jî tenê li klinîkê ye – lê li nav civak û zimanê teknolojiyê jî heye.